میوکاردیت یک نوع التهاب عضله قلب است و معمولاً از عوارض نادر عفونت در محل‌هاى دیگر مى‌باشد.
علائم میوکاردیت درد خفیف قفسهٔ سینه، تنگى نفس، و تب خفیف است. تشخیص از روى تغییرات نوار قلبى بیمار و توسط نمونه‌بردارى از عضله قلب داده مى‌شود. درمان بر تشخیص و برطرف کردن عفونت زمینه‌اى استوار است.
پریکارد یک کیسهٔ غشائى است که قلب را در بر گرفته است. در التهاب پریکارد معمولاً در اثر عفونت ویروسى یا یکى از بیمارى‌هاى بافت همبند مثل لوپوس اریتماتوزسیستیمک (یک نوع بیمارى رماتیسمى است) ملتهب مى‌شود.
علائم التهاب پریکارد شامل درد قفسه سینه است که با سرفه و تنفس عمیق بدتر مى‌شود. شما ممکن است دچار خستگى و تنگى نفس نیز بشوید. در موارد مزمن تأثیر بیمارى روى پریکارد ممکن است منجر به عارضه‌اى به‌نام التهاب فشارندهٔ پریکارد گردد که موجب نارسائى قلب مى‌شود.
درمان التهاب عضله قلب
التهاب ویروسى پریکارد معمولاً طى ۱ تا ۲ هفته خودبه‌خود بهبود مى‌یابد. در برخى موارد پزشک براى کاهش التهاب کورتیکواستروئید تجویز مى‌کند. در موارد نادر مایع بین قلب و پریکارد تجمع مى‌یابد (ترشح پریکارد). اگر این ترشح در عمل تلمبهٔ قلب اختلال ایجاد کند باید توسط سوزنى که داخل پریکارد مى‌شود، تخلیه گردد. جراح در التهاب فشارنده پریکارد باید براى برطرف کردن نارسائى قلبى پریکارد را بردارد.
سیر طبیعی میوکاردیت می تواند بسیار متغیر باشد. در اغلب افراد، بیماری بدون علامت است و التهاب بافت قلب آنها بدون به جا گذاشتن هیچ گونه عارضه ای بهبود می یابد. در تعدادی از بیماران، بدون اینکه علامتی داشته باشند، عملکرد بطن به تدریج افت می کند و ماه ها تا سال ها بعد به صورت کاردیومیوپاتی اتساعی (یعنی گشاد شدن دائمی یکی از حفره های قلبی) تظاهر می یابد.
میزان بقای پنج ساله در آن دسته از بیماران مبتلا به میوکاردیت که علامت اولیه آنان، نارسایی قلبی یا آریتمی جدی بوده، تقریبا ۵۵ درصد است.
برای آشنایی با درمان کاردیومیوپاتی (التهاب عضله قلب) بر روی لینک کلیک کنید.
منبع: تبیان. ویستا
