انواع کاردیومیوپاتی

کاردیومیوپاتی به گروهی از بیماری های اولیه عضله ی قلب با علت نامشخص گفته می شود و می توان آن را به سه گروه اصلی « کاردیومیوپاتی اتساعی» (dilated)، « کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک» (hypertrophic) و « کاردیومیوپاتی محدود کننده» (تحدیدی؛ restrictive) تقسیم کرد.

علائم کاردیومیوپاتی

بعضی افراد که دچار کاردیومیوپاتی می شوند ممکن است هیچ علائم و نشانه ای در مراحل اولیه بیماری کاردیومیوپاتی نداشته باشند. اما همینطور که بیماری کاردیومیوپاتی پیش میرود، علائم و نشانه ها معمولا ظاهر می شوند.این علائم و نشانه های کاردیومیوپاتی همان هایی هستند که اغلب همراه با سندرم موسوم به نارسایی قلبی احتقانی هستند. آنها ممکن است شامل:

–  تنگی نفس با فعالیت و حتی در حال استراحت

–  ورم اندام تحتانی

–  باد کردن شکم با مایع

خستگی و کوفتگی

–  ریتم نامنظم قلب

–  سرگیجه، دوران سر و غش وضعف

اهمیتی ندارد که شما کدام نوع از کاردیومیوپاتی رادارید، علائم و نشانه ها گرایش به پیشرفت دارند با مرور زمان اگر درمان نشود.در برخی افراد مبتلا به کاردیومیوپاتی ، این بهم خوردگی شتاب سریعی می گیرد ، در حالی که در دیگران ، بیماری کاردیومیوپاتی ممکن است به یک سطحی برسد و برای مدتی از زمان متوقف شود. در برخی از موارد کاردیومیوپاتی گشاد شده ، شایعترین نوع از ۳ نوع ، بیماری ممکن است بخودی خود کاملا بهبود یابد.

کاردیومیوپاتی اتساعی

در کاردیومیوپاتی اتساعی یک یا هر دو بطن بزرگ می شوند و عملکرد سیستولیک یک یا هر دو بطن اختلال پیدا می کند. علت ایجاد کاردیومیوپاتی اتساعی مشخص نیست، ولی بسیاری از بیماری ها، سموم و اختلالات متابولیک ایجاد کننده آسیب میوکارد می توانند موجب بروز کاردیومیوپاتی اتساعی شوند. بیماران مبتلا به کاردیومیوپاتی اتساعی ممکن است علی رغم اختلال شدید عملکرد بطن چپ، سال ها بدون علامت باشند، ولی در اغلب موارد کاردیومیوپاتی ، نشانه های نارسایی احتقانی قلب وجود دارند و ممکن است آریتمی های علامتدار دهلیزی یا بطنی و نیز مرگ ناگهانی ایجاد شوند.

درمان کاردیومیوپاتی اتساعی

درمان کاردیومیوپاتی اتساعی ، مشابه درمان بیماری نارسایی احتقانی قلب است. در صورت وجود نارسایی قلبی پیشرفته، احتمال مرگ بیمار مبتلا به کاردیومیوپاتی اتساعی طی ۵ سال، بیش از ۵۰% است.

کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک

در کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، درجات مختلفی از بزرگی (هیپرتروفی) بطن چپ و عملکردهای هیپردینامیک سیستولیک دیده می شوند. علایم بالینی بیماری کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک نیز متغیر هستند. در بعضی از بیماران مبتلا به کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک سال ها علایمی وجود ندارد و برخی دیگر دچار آریتمی های تهدید کننده حیات یا مرگ قلبی ناگهانی می شوند. البته شایع ترین نشانه در بیماران مبتلا به کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، تنگی نفس در زمان فعالیت است. با پیشرفت بیماری کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک ، بطن چپ متسع می شود. ممکن است در کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک ،درد ایسکمیک قفسه سینه بدون وجود بیماری عروق کرونر موجود باشد. ممکن است سنکوپ در نتیجه ی انسداد شدید مسیر بطن چپ روی دهد.

درمان کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک

درمان کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک با داروهای مسدودکننده بتا و داروهای مسدود کننده کانال کلسیم انجام می شود. کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک در موارد مقاوم به درمان، قرار دادن ضربان ساز مصنوعی (پیش میکر) و در موارد انتخابی در بیماران مبتلا به انسداد شدید، برداشتن عضله بطن چپ به منظور نازک کردن دیواره بین بطنی مفید واقع می شود.

کاردیومیوپاتی محدود کننده

کاردیومیوپاتی محدود کننده (تحدیدی؛ restrictive) بیماری نادری است که هر دو بطن را گرفتار می کندو در آن حفره های بطنی کوچک هستند و اختلال عملکرد دیاستولی و افزایش فشارهای پرشدن بطنی وجود دارند. بیماری کاردیومیوپاتی محدود کننده ممکن است در نتیجه ی اختلالات سیستمیک مختلف و نیز تماس با سموم مختلف و یا در اثر پرتوتابی به قفسه ی سینه ایجاد شود. در بیماری کاردیومیوپاتی محدود کننده معمولاً علایم نارسایی احتقانی قلب وجود دارند و علایم نارسایی قلب راست به طور برجسته دیده می شوند. سیاهرگ های گردن برجسته اند. خیز (اِدِم) محیطی، بزرگی کبد و تجمع مایع در شکم (آسیت) اغلب دیده می شوند. درمان کاردیومیوپاتی محدود کننده در اکثر موارد، عبارت است از درمان نشانه های نارسایی قلب با استفاده از داروهای مُدر. در آریتمی های کشنده بطنی باید از ارزیابی الکتروفیزیولوژیک و احتمالاً دفیبریلاتور خودکار استفاده کرد.

برای مطالعه مطلب مورد نظر کلیک کنید :

درمان و تشخیص کاردیومیوپاتی

کاردیومیوپاتی ایسکمیک

کاردیومیوپاتی بارداری

کاردیومیوپاتی در کودکان

منبع : راهنمای پزشکی خانواده – سکته قلبی و انواع بیماریهای قلب و عروق