[sbu_post_image]
قلب هر فرد به اندازه مشت بسته او است. اگر به هر دلیلی بار اضافهای بر قلب تحمیل شده و یا این که بیماری در قلب ایجاد شده و تحت درمان قرار نگیرد، به تدریج قلب بزرگ و گشاد می‌شود، یعنی قلب باید حجم مناسبی داشته باشد.
علل بزرگ شدن قلب
به طور کلی بیماریهای مادرزادی، بیماریهای دریچهای قلب، عرق کرونر و بیماریهای خود ماهیچه قلب همگی در درازمدت میتوانند موجب بزرگی قلب شوند.
در واقع گاهی اوقات برخی بیماریهای التهاب ماهیچه قلب پیش می‌آید که باعث بزرگ شدن سایز قلب می‌شود.
همچنین اگر عروق کرونری دچار مشکل شوند، بافت ماهیچهای ضخامت خود را از دست می‌دهد و فشار خون باعث گشادی قلب می‌شود.
علائم بزرگ شدن قلب
– تنگی نفس
– فشار یا درد قفسه سینه
– تپش قلب (حالتی که قلب با سرعت بیشتر، قدرت فزاینده‌تر و یا ضربان جهشی می‌‌تپد)
– ورم پا و زانو
– سرگیجه یا احساس سبکی در سر
– کاهش هوشیاری
عوارض بزرگ شدن قلب
به استثنای افزایش اندازه قلب در اثر ورزش، همه اشکال بزرگی قلب غیرطبیعی بوده و با مشکلات بعدی شامل نارسایی قلب، ضربان نامنظم قلب و احتمال افزایش آنژین و حمله قلبی ارتباط دارد.
نارسایی قلب به این علت پیش می‌آید که عضله قلبی ضخیم یا نازک شده، قادر به پمپاژ مناسب خون نخواهد بود.
سلول‌های عضلانی بیمار در هر دو نوع بزرگی قلب نیز باعث ضربان نامنظم قلب می‌شوند که این امر می‌تواند منجر به از حال رفتن یا مرگ ناگهانی می‌گردد.
پیامدهای شایع بزرگی قلب کاهش جریان خون به قلب، آنژین و حمله قلبی خواهد بود.
همه این موارد به افزایش خطر مرگ و کاهش کیفیت زندگی اکثر کسانی که دچار این مشکل شده‌اند، منجر می‌شود.
تشخیص بزرگ شدن قلب
برای تشخیص بزرگی و گشادی قلب، در مرحله اول با عکسبرداری از قفسه سینه قابل تشخیص بوده و در مرحله بعدی از طریق نوار قلب و اکوی قلب تشخیص عارضه راحتتر صورت می‌گیرد.
گاهی اوقات تشخیص این مشکل بر اساس یک تست بدنی که توسط پزشک یا دیگر مراقبین بهداشتی انجام می‌شود، صورت می‌گیرد.
نشانه‌های یک بیمار یا سابقه سلامتی خانوادگی، فشار خون بالا، سوفل‌های قلبی خاص، ضربان قلب شدید، تورم پاها و یا صدای مایع در ریه‌ها می‌تواند به تشخیص کمک کند.
منبع:تبیان.بانک اطلاعات
