آنژین، درد قفسه سینه است که در صورت نرسیدن خون کافی به قلب ایجاد می شود. این حالت آنژین پکتوریس نیز نامیده می شود. پکتوریس واژه ای لاتین به معنای سینه است. تخمین زده می شود که بیش از ۶ میلیون آمریکایی به آنژین پکتوریس مبتلا هستند. داشتن آگاهی از چگونگی تشخیص و پیشگیری از آنژین به معنای تفاوت میان مرگ و زندگی است.
بیشتر بیماران در حین آنژین پکتوریس درد یا فشار شدیدی را احساس می کنند. این درد به بازوها، گردن، پشت و آرواره ها گسترش می یابد. برخی افراد از سوء هاضمه و تهوع نیز رنج می برند. آنژین ممکن است سبب احساس سنگینی یا سفتی بازوها، آرنج ها و مچ به خصوص در سمت چپ بدن شود. احساس خستگی و کوتاه شدن نفس نیز می تواند از علایم آنژین پکتوریس باشد.
آنژین پکتوریس معمولاً زمانی رخ می دهد که فرد به مدت چند دقیقه فعالیت ورزشی شدیدی انجام داده باشد. این حالت پس از استراحت کردن یا مصرف دارو برطرف می شود. البته گاهی اوقات آنژین پکتوریس در حالت استراحت نیز رخ می دهد.
درمان آنژین پکتوریس
آنژین پکتوریس با داروهایی که بر ذخیره خونی عضله قلب یا نیاز قلب به اکسیژن یا بر هر دو تاثیر می گذارند درمان می شود. داروهایی که بر ذخیره خونی قلب تاثیر دارند گشادکننده های عروق کرونر هستند. این داروها عروق خونی را گشاد کرده و با این عمل فضای باز درون عروق بزرگ تر می شود. در نتیجه جریان خون بهبود می یابد و امکان رسیدن اکسیژن و مواد غذایی بیشتر به عضله قلب میسر می شود.
داروها می توانند از درد مرتبط با آنژین پکتوریس پیشگیری کنند اما بیماری زمینه عروق خونی قلب را درمان نمی کنند. تغییر شیوه زندگی نیز می تواند از بدتر شدن بیماری عروق کرونر جلوگیری کند.
آشنایی با آنژین قلبی (کلیک کنید)
منبع: ویستا
