پیوند بای پس عروق قلبی

رایج ترین روش جراحی باز کردن عروق قلبی، پیوند بای ‌پس عروق کرونر قلب (CABG) می باشد. در این روش یک رگ خونی از بخش دیگر بدن به شریان کرونر مسدود شده پیوند زده می شود به طوری که خون می تواند به طرف دیگر انسداد جریان یابد. هدف از انجام آن درمان تنگی شریان کرونری با پیشگیری و درمان سکته قلبی یا نارسایی قلبی و درمان عوارض ناشی از یک PCI ناموفق می باشد. توصیه به پیوند بای پس عروق قلبی بر اساس تعداد عروق کرونری معیوب، میزان اختلال عملکرد بطن چپ و نشانه های بیمار می باشد.
رگی که مورد استفاده قرار می گیرد معمولاً ورید سافن بزرگتر، وریدهای سفالیک و بازیلیک پا یا بازو شریانهای پستانی داخلی چپ و راست می باشند. یک سر آن به آئورت صعودی و سر دیگر به شریان کرونری در ناحیه دیستال ضایعه پیوند زده می شود.
انجام جراحی قلب به دلیل وجود CPB یعنی گردش خون خارج از بدن امکان پذیر است.
قلب و ریه ها از سیستم گردش خون کنار گذاشته شده و به طور مکانیکی خون در جریان بوده و بدن اکسیژنه می شود. در روش جراحی OP CABG عمل جراحی بدون پمپ می باشد، که شامل برشاسترنومی است اما بدون CPB انجام می شود. یک بتابلوکر ضربان قلب را آهسته می کند و جراح از یک ثابت کننده میوکارد استفاده می کند.