آنژیوگرافی یکی از روش های تصویربرداری تشخیصی با استفاده از اشعه ایکس می باشد. در حال حاضر بااستفاده از ام آر آی و سی تی اسکن نیز امکان آنژیوگرافی وجود دارد ولی در آنژیوگرافی عروقی بیشتر از لوله باریکی که اصطلاحاً کاتتر نام دارد استفاده می شود.
در آنژیوگرافی عروق کرونر با شکاف دادن ناحیه ای که سرخرگ در زیر آن واقع شده است آنژیوکت وارد سرخرگ شده و کاتتر به منطقه مورد نظر هدایت می شود و سپس کاتتر به انژکتور اتوماتیک متصل شده و ماده حاجب به داخل رگ تزریق و تصویربرداری انجام می گیرد . آنژیوگرافی برای بررسی عروق کلیه ، اندامها ، مغز ، قلب ، ریه و دستگاه گوارش به کار می رود.
برای انجام آنژیوگرافی، شما بر روی تخت اشعه X دراز می کشید و دوربین ها ی اشعه X، بالا و دور قفسه سینه تان برای عکس برداری از زوایای مختلف حرکت می کنند.
یک لوله در داخل ورید دست تان قرار می گیرد. مثل بقیه ی داروها و مایعات، ممکن است آرام بخش در حین جایگذاری داخل وریدی، برای ریلکس شدن به شما داده شود. الکترود های روی قفسه سینه تان وضعیت قلب تان را طی آنژیوگرافی گزارش می دهند. دستبند فشار خون، فشار خون شما را ارزیابی می کند و یکی دیگر از دستگاه ها به نام اکسی متر، میزان اکسیژن خون تان را اندازه می گیرد. شما ممکن است داروهای (ضد انعقاد خون) نیز برای جلوگیری از لخته شدن خون در کاتتر و شریان های کرونری دریافت کنید.
به مقدار کمی از موهای کشاله ران یا دست تان، جایی که قرار است کاتتر وارد شود، تراشیده خواهد شد. سپس توسط تزریق داروی بی هوشی موضعی، بی حس خواهد شد. در محل ورود، یک برش کوچک زده می شود و یک لوله پلاستیکی کوتاه (غلاف) در داخل شریان شما قرار داده می شود و با دقت به سمت قلب تان و یا شریان های کرونری هدایت می شود.
حرکت کردن کاتتر در آنژیوگرافی نباید دردناک باشد، و شما حرکت آن را در بدن تان حس نخواهید کرد. هرگونه ناراحتی را به تیم مراقبت از سلامتی تان گزارش دهید.
رنگ (ماده ی حاجب) به داخل کاتتر تزریق می شود. وقتی این اتفاق می افتد، شما ممکن است مختصر حس گرمی یا گرگرفتگی داشته باشید. اگر احساس تپش قلب کردید نگران نشوید. این یک رخداد مکرر طی آنژیوگرافی است. ولی اگر دوباره احساس درد یا ناراحتی کردید، مراقبان را مطلع کنید.
رنگ به راحتی در تصاویر اشعه X قابل مشاهده است، و هنگامی که درون رگ تان حرکت می کند، متخصص آنژیوگرافی می تواند روند حرکتش را دیده و هر انسداد یا نواحی تنگ شده را تشخیص دهد. مبتنی بر اینکه پزشک تان چه چیزی طی آنژیوگرافی شما خواهد یافت، شما ممکن است عمل هایی بیشتر در آن واحد داشته باشید، مثل آنژیوپلاستی با بالون یا جایگذاری استنت (stent ) برای باز کردن شریان های باریک شده.
آنژیوگرافی حدوداً یک ساعت طول می کشد، اگرچه ممکن است مدت زمان آنژیوگرافی طولانی تر نیز شود، مخصوصاً اگر با دیگر عمل های قلبی ترکیب شود. آماده سازی و مراقبت های پس از عمل ساعاتی بیشتر را به این پروسه اضافه می کنند.
آشنایی با طریقه ی آنژیوگرافی (کلیک کنید)
منبع: پزشکان بدون مرز. پزشک شما
