آنژین قلبی ناپایدار عبارتند از:
شروع جدید (<۲ ماه) آنژین شدید، آنژین قلبی در زمان استراحت یا با فعالیت اندک، افزایش اخیر در دفعات (Frequency) و شدت آنژین مزمن و آنژین عودکننده در چند روز بعد از MI حاد بدون بالا رفتن مجدد آنزیم‌هاى قلبى.
دردی که ناشی از نرسیدن کافی خون به قلب باشد (ایسکمی) و متعاقبا مرگ سلول های میوکارد قلب (انفارکتوس میوکارد)، می تواند یک درد معمول (تیپیک) قلبی و اصطلاحا آنژین قلبی بدهد.
باید توجه کنیم که درد قلبی شما طیف بسیار وسیعی می شود و ممکن است به صورت دردهای غیر معمول تظاهر یابد.
آﻧﮋﯾﻦ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار قلبی(Unstable angina) ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪون ﻣﻘﺪﻣﮫ اﯾﺠﺎد ﺷﻮد و ﯾﺎ آﻧﮋﯾﻦ ﭘﺎﯾﺪاری ﮐﮫ ﺣﺘﯽ در حالت اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ ﺣﺲ ﺷﻮد، آﻧﮋﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار ﺑﮫ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﮫ اﺳﺖ. ﺗﻤﺎم ﺷﺮاﯾﻂ و ﺣﺎﻻت آﻧﮋﯾﻦ قلبی ﭘﺎﯾﺪار ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺤﺪوده اﯾﺠﺎد درد و ﮐﯿﻔﯿﺖ آن در آﻧﮋﯾﻦ ناپایدار قلبی ﻧﯿﺰ وﺟﻮد دارد اﻣﺎ ﺷﺪت و ﺗﻨﺎوب و ﻣﺪت زﻣﺎن آن ﺷﺪﯾﺪﺗﺮ اﺳﺖ. آﻧﮋﯾﻦ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻄﺮﻧﺎک ﺑﻮده و در ۱۰ درﺻﺪ ﺑﯿﻤﺎران ﺑﮫ ﯾﮏ ﺳﮑﺘﮫ ﻗﻠﺒﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻋﻠﺖ آن ﮐﻤﺒﻮد اﮐﺴﯿﮋن ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﺑﺎﻓﺖ ﻣﺎھﯿﭽﮫ ﻗﻠﺐ اﺳﺖ.
اﯾﻦ ﮐﻤﺒﻮد اﮐﺴﯿﮋن ﺑﮫ دﻟﯿﻞ اﻓﺰاﯾﺶ ﻧﯿﺎز ﻣﯿﻮﮐﺎرد ﻧﺒﻮده و ﺑﮫ ﻋﻠﺖ ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ ﻗﻠﺐ در ﭘﻤﭗ ﮐﺮدن ﺧﻮن ﮐﺎﻓﯽ درون ﺷﺮﯾﺎن ﮐﺮوﻧﺮ اﯾﺠﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد. درد در آنژین صدری ناپایدار ﻧﯿﺰ ﺑﮫ ﻋﻠﺖ وﺟﻮد اﻧﺴﺪاد و ﺗﻨﮕﯽ ﭘﻼﮐﺘﯽ درون ﮐﺮوﻧﺮ اﺳﺖ وﻟﯽ ﺷﮑﺴﺘﮫ ﺷﺪن ﭘﻼک ھﺎی درون ﮐﺮوﻧﺮ و اﯾﺠﺎد ﻣﯿﮑﺮوآﻣﺒﻮﻟﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﮫ اﻧﺴﺪادھﺎی دﯾﮕﺮی ﺷﻮد. درﻣﺎن و دﺧﺎﻟﺖ ھﺎی ﭘﺰﺷﮑﯽ و ﭘﯿﮕﯿﺮی آﻧﮋﯾﻦ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار ھﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﮫ در آﻧﮋﯾﻦ ﭘﺎﯾﺪار وﺟﻮد دارد.
آشنایی با درمان آنژین قلبی ناپایدار (کلیک کنید)
منبع: تبیان زنجان. مجله علمی کائسنا. آفتاب
