آنژیوگرافی روشی است که برای تشخیص بیماری های انسدادی عروق به خصوص عروق خون‌رسان قلب، استفاده می‌شود که با تزریق ماده حاجب به داخل عروق، مشاهده جریان خون در رگ‌های قلب و تشخیص گرفتگی رگ های قلبی امکان‌پذیر می‌شود. ماده حاجب معمولا از جنس (ید) است و برای بدن ضرری ندارد (مگر اینکه فرد بیماری کلیوی بوده و یا سابقه حساسیت داشته باشد) که بعد از آنژیوگرافی بدون هیچ مشکلی از طریق کلیه‌ها به وسیله ادرار دفع می‌شود. در ادامه درباره آنژیوگرافی قلب اطلاعات بیشتری در اختیار شما قرار داده شده است:
آنژیوگرافی در اتاق خاصی که برای این منظور در نظر گرفته شده است انجام می‌گیرد. اتاق آنژیوگرافی شبیه اتاق عمل است ولی نام آن “کت‌لب” است.
آنژیوگرافی جهت بررسی وجود تنگی در عروق کرونر انجام می‌شود. در آنژیوگرافی توسط میله های باریکی به نام کاتتر از رگ ناحیه کشاله ران وارد عروق قلب شده و با تزریق ماده حاجب با کمک اشعه ایکس از عروق قلب تصویربرداری می‌شود. با این کار از محل دقیق و میزان گرفتگی عروق قلب باخبر می‌شویم و ضمنا با آنژیوگرافی روش درمانی بیمار مشخص خواهد شد.
در پاره ای از موارد که تنگی رگ دارای مشخصات خاص باشد می‌توان با کمک آنژیوپلاستی(زدن بالون) و گذاشتن استنت(فنر) ضایعه را برطرف کرده و رگ را باز نمود.
درمواردی که بیمار تمایل به آنژیوگرافی ندارد یا از نظر انجام آنژیوگرافی در گروه پرخطر است، می‌توان با نظر پزشک متخصص آنژیوگرافی و متخصص قلب از سی تی آنژیو استفاده کرد. سی تی آنژیوگرافی قلب، روش جدید یک بررسی غیرتهاجمی‌در تشخیص تنگی عروق کرونر بوده، که ماده حاجب از طریق رگ محیطی تزریق شده و به عروق قلب می‌رسد و همزمان با استفاده از سی تی اسکن تصاویر متعدد و پشت سر هم(۱۲۸-۶۴ تصویر در ثانیه) از قلب گرفته می‌شود. به وسیله سی تی آنژیوگرافی میزان و محل تنگی عروق کرونر مشخص خواهد شد. از سی تی آنژیو برای بررسی ضایعات عروق گردنی،عروق شکمی‌و ریوی و عروق محیطی هم می‌توان استفاده نمود.
آشنایی با آنژیوگرافی سه بعدی (کلیک کنید)
منبع: ایسنا. مطالب علمی آموزشی
