بیمار دچار نارسایی احتقانی قلب ممکن است به چند طریق مختلف تظاهر کند.
در افرادی که تقریبا به طور حتم دچار نارسایی احتقانی قلب هستند
بیمارانی که ناخوشی‌حاد دارند، معمولا فورا در بیمارستان بستری می‌شوند. آنها ممکن است دچار ادم حاد ریه باشند. معمولا ارزیابی بالینی در بستر، بدون نیاز به بررسی‌های بیشتر، برای تشخیص نارسایی احتقانی قلب کفایت می‌کند. اکوکاردیوگرافی به تعیین نحوه درمان افراد دچار نارسایی احتقانی قلب و کسر خروجی پایین کمک خواهد کرد.
در افرادی که احتمالا دچار نارسایی بالینی قلب هستند
در بیمارانی که علایم از حدت کمتری برخوردار است و دچار مجموعه‌ای از علایم و نشانه‌های بالینی مطرح کننده نارسایی احتقانی قلب هستند، پزشک ممکن است از اطمینان بالینی بالایی برخوردار باشد. می‌توان درمانی زودهنگام را آغاز نمود و بیمار را برای تهیه نوار قلب، رادیوگرافی از قفسه سینه و اکوکاردیوگرافی ارجاع کرد. هر چند ممکن است در برخی نواحی دسترسی به اکوکاردیوگرافی همراه با تاخیر یا محدود باشد، بیماران در معرض خطر بالا برای نارسایی احتقانی قلب را به عنوان یک اولویت برای انجام اکوکاردیوگرافی ارجاع دهید (اگر دارای سابقه انفارکتوس میوکارد یا دچار کرپیتاسیون قاعده ریه بوده، یا مذکر و دچار تورم مچ پا باشند).
در افرادی که تشخیص نارسایی احتقانی قلب بسیار غیرقطعی است.
نارسایی احتقانی قلب عبارت است از عارضه‌ای از بسیاری از بیماری‌های جدی که طی آن قلب مقداری از ظرفیت پمپ کردن کامل خود را از دست می‌دهد. بنابراین خون به داخل دیگر اعضاء، خصوصاً ریه‌ها و کبد، پس‌زده می‌شود.
علل بیماری نارسایی احتقانی قلب
۱. حمله قلبی؛ بیماری سرخرگ‌های قلب
۲. بیماری شدید ریه‌ها، مثل آمفیرم
۳. کاردیومیوپاتی (بیماری عضله قلب)
۴. بیماری دریچه‌های قلب
۵. ندرتاً تومور قلب
۶. فشار خون بالا
۷. نامنظمی‌های ضربان قلب
۸. پرکاری تیرویید
۹. بیماری مادرزادی قلب
۱۰. کم‌خونی شدید
۱۱. عفونت‌هایی که به عنوان عارضه یک بیماری زمینه‌ای قلب رخ می‌دهند.
ـ عوامل افزایش دهنده خطر:
۱. چاقی
۲. رژیم پرچرب و پرنمک
۳. سیگار کشیدن
۴. عفونت‌هایی که با تب بالا همراه هستند.
۵. مصرف الکل. الکل باعث کاهش کار قلب می‌شود.
۶. مصرف بعضی از داروها، از جمله داروهای مسدودکننده بتا آدرنرژیک
برای مطالعه ” درمان نارسایی احتقانی قلب ” روی لینک کلیک کنید .
