معمولا مهمترین و شایع ترین علامت آنژین ناپایدار قلبی درد شدید قفسه سینه است که بیش از ۲۰دقیقه طول می کشد در ناحیه پشت جناغ سینه یا سمت چپ قفسه سینه یا درگلو یا فک تحتانی یا پشت قفسه سینه یا شانه چپ که با استراحت یا نیترو گلیسیرین رفع نمی شود و درد ماهیت فشاری یا خفه کننده یا وزنه سنگین روی سینه یا عطش به هوا یا بصورت آروغ مکرر یا سکسکه و همراه با تعریق و تهوع و رنگ پریدگی واضطراب شدید و احساس مرگ و….بروز می کند و بیمار با ترس و اضطراب شدید و عرق سرد روی پیشانی و مشت گره کرده روی سینه و تنگی نفس شدید و درد سینه به اورژانس قلب یا به متخصص قلب مراجعه می کند .
روش های تشخیص آنژین ناپایدار قلبی یا حمله قلبی
- شرح حال و معاینه بالینی
- نوار قلب یا ecg
- مارکرهای آزمایشگاهی
- اکوکاردیوگرافی
- تست ورزش
- اسکن تالیوم
- سی تی آنژیوگرافی (ct angiography)
- آنژیو گرافی کرونر و کاتتریسم
درهر بیماری که با تابلوی حمله قلبی به کلینیک یا اورژانس مراجعه می نماید بلافاصله پس از ویزیت پزشک اورژانس و یک معاینه اولیه و شرح حال کوتاه و ثبت علایم حیاتی نوار قلب گرفته می شود و بر اساس معاینه اولیه و نوار قلب تصمیم به بستری در بخش مراقبت ویژه قلب یا تحت نظر در اورژانس گرفته می شود که پس از اقدامات تشخیصی و درمانی اولیه با استراحت مطلق و مونیتورینگ ریتم قلب و فشار خون و گرفتن یک رگ محیطی وasa و tng دادن اکسیژن ودرصورت لزوم تزریق مسکن و کنترل ضربان و افزایش فشارخون با داروهای تزریقی و ارسال نمونه خون برای اندازه گیری مارکرهای بسیار دقیق آزمایشگاهی از نظر انفارکتوس قلبی یا نکروزمیوکارد و نوار قلب مجدد وضعیت بیمار از نظر ریسک حمله قلبی و نیاز به بخش ویژه ارزیابی و از نظر نوع و ادامه اقدامات تشخیصی و درمانی تصمیم گیری می شود و درصورتی در عرض ۶تا ۱۲ ساعت تحت نظر در اورژانس درد بیمار برطرف شد بیمار ازنظر ریتم قلبی و وضعیت همو دینامیک تثبیت شد و نوارقلب و مارکرهای قلبی تغییری نداشت یا نرمال بود و براساس شدت ریسک بیماری کرونر در گروه ریسک پایین قرار بگیرد بیمار ترخیص و با درمان های اولیه بصورت سرپایی اقدامات تشخیصی کامل انجام و درمورد ادامه درمان تصمیم گیری می شود و بیماران پرخطر بر اساس شرح حال و معاینه بالینی و نوار قلب ومارکرهای آزمایشگاهی در بخش مراقبت ویژه قلب بستری می شود. ازآنجا که بیشترین ریسک مرگ و میر و حمله قلبی در ساعات اولیه شروع حمله قلبی است و۵۰درصد مرگ در یک ساعت اول شروع حمله قلبی است .لذا تشخیص علایم هشدار دهنده سکته قلبی و در دسترس بودن امکانات کنترل حمله قلبی و رساندن بیماربه نزدیک ترین مرکز درمانی در کوتاه ترین زمان ممکن می تواند نجات دهنده یک بیمار یا تهدید کننده حیات یک انسان باشد.
درهر بیماری که با درد قفسه سینه یا تنگی نفس یا طپش قلب به اورژانس یا کلینیک مراجعه می کند و مشکوک به حمله قلبی است اولین اقدام گرفتن ecg است که بلافاصله در بدو ورود انجام می شود در۵۰ درصد اولین نوار قلب تشخیص حمله قلبی مشخص می شود و ecg مکرر و پیاپی در عرض ۶تا۱۲ساعت حدود ۷۵ درصد موارد انفارکتوس را مشخص می کند. گاهی در نوار قلب وجود سکته های قدیمی و تغییرات بلوک شاخه ای یا آریتمی یا تغییرات هیپر تروفی دیواره های قلب یا بزرگی حفرات قلب یا التهاب پرده های قلب و تغییرات دال بر ایسکمی یا آنژین ناپایدار قلبی مشخص شده و بر اساس تغییرات نوار قلب بیمار تعیین ریسک می شود.
امروزه تست های بسیار حساس و دقیق آزمایشگاهی که می توان در کمتر از یک تا سه ساعت از شروع درد قفسه سینه حمله قلبی و انفارکتوس را با دقت بالای ۹۵درصد تشخیص دهد وجود دارد که بخصوص اندازه گیری میزان تروپونین tوiوآنزیم ckmbدربدو ورود به اورژانس و ۶و۱۲ساعت بعد دربیمار با درد قفسه سینه و تغییرات نوار قلب می تواند انفارکتوس قلبی را تشخیص داد یا موارد پر خطر آنژین ناپایدار قلبی را که نیاز به مراقبت ویژه قلبی و اقدامات تشخیصی تهاجمی دارد تعیین ریسک و دروان کرد.
منبع: خبریاب
