آريتمي ها (ضربان نامنظم قلب و نبض)
مراقبت های بعد از گذاشتن ضربان ساز در قلب

شما باید به طورمرتب ارزیابی شوید. تا زمان بهبودی کامل محل کاشت ضربانساز، این ارزیابی با فاصلههای زمانی کمی انجام میگیرند، سپس ارزیابیها هر ۳ تا ۶ ماه یکبار برای کنترل ضربانساز انجام میشوند.
پزشک ضربانساز را با بررسی قسمت برنامهریز الکترونیکی آن، ارزیابی خواهد کرد. این برنامهریز، اطلاعاتی درباره فعالیت ضربانساز و نیز عمر باتری دارد. در ضمن پزشک میتواند برنامهریزی ضربانساز را در صورت لزوم تغییر بدهد. علاوه بر ارزیابیهای درمانگاهی ممکن است ماهیانه نیز به صورت تلفنی شما را تحت نظر داشته باشد.
هنگامیکه باتری شروع به ضعیف شدن نماید، ضربانساز آهستهتر کار خواهد کرد، ولی به طور ناگهانی متوقف نخواهد شد. معمولا پزشک قبل از آنکه شما متوجه علایم بالینی آن شوید، ضعیف شدن باتری را تشخیص میدهد. زمانیکه باتری نیاز به تعویض داشته باشد، انجام یک عمل جراحی دیگر برای تعویض ضربانساز الزامی خواهد بود. چون معمولا لیدها نیاز به جایگزینی ندارند، بنابراین عمل دوم سادهتر از عمل اول بوده و با یک بیحسی موضعی در زیر استخوان ترقوه قابل انجام است.
پزشک کارتی به شما میدهد که حاوی اطلاعاتی راجع به ضربانساز و بیماری شما میباشد. شما باید همیشه این کارت را همراه داشته باشید و به متخصصین امورسلامتی و نیز کارکنان فرودگاه نشان دهید.
پس از کاشت ضربانساز و ترمیم کامل محل جراحی، شما ممکن است بتوانید در تمام فعالیتهای معمولی خود شرکت نمایید. شما باید محدودیتهای احتمالی خودتان را مجدداً با پزشکتان مرور نمایید (برای مثال شما نباید در ورزشهایی مثل بوکس و……شرکت نمایید).
تمام سوالات خود را از پزشک معالجتان بپرسید به ویژه درباره انواع ضربانسازها، انواع روشهای درمانی و یا ملاحظاتی که فکر میکنید باید در مورد ضربانساز بدانید از پزشک سوال دهید.
به طورکلی هشیار بودن در مورد تمامی اتفاقاتی که پیرامون شما رخ میدهند و واکنش به موقع نسبت به مواردیکه ممکن است با جریان الکتریکی ضربانساز تداخل نمایند، بسیار ضروری میباشد.
اگر چه ضربانساز زندگی شما را محدود نمیکند ولی باید به خاطر داشت که ضربانساز نمیتواند برخی از کارها را انجام دهد. برای مثال ضربانساز از وقوع حمله قلبی در فردیکه دچار انسداد سرخرگهای کرونری شده است، جلوگیری نمینماید. در ضمن ضربانساز لزوماً نیاز به مصرف برخی از داروهای مرتبط با بیماریهای قلبیعروقی، برای مثال داروهای ضدفشارخون، ضد آنژین قلبی و یا حتی داروهای مناسب برای سایر انواع آریتمیها را از بین نمیبرد.
منبع: بیمارستان شهید رجایی