سکته قلبی و اقدامات قبل از رسیدن به بیمارستان

اگر نشانه های سکته قلبی در فردی رخ دهد و بیش از چند دقیقه ناراحتی او ادامه داشته باشد ، باید بلافاصله به بیمارستان اعزام شود . در این موارد، بهتر است فورا اورژانس را خبر کنیم.
اگر خدمات اورژانس به دلایلی در دسترس نباشد، باید هر چه زودتر بیمار را به بیمارستانی که دارای بخش فوریت های قلب است، برسانیم. در این شرایط بیمار نباید هیچ حرکت یا فعالیتی انجام دهد و با برانکار یا صندلی چرخدار به مرکز درمانی حمل شود .
فعالیت، نیاز بیمار به خون و اکسیژن برای بافت های بدن و به خصوص عضله قلب را افزایش می دهد و سبب می شود قلب فعالیت بیشتری داشته باشد و بخش بیشتری از بافت قلب دچار کم خونی شود و آسیب ببیند . اگر فرد دیگری در دسترس بیمار نباشد، به ناچار خود بیمار باید برای مراجعه به بیمارستان یا تماس با فوریتها، اقدام نماید.

هدف از درمان سکته قلبی

هدف از درمان سکته قلبی، تسکین درد ، حفظ عملکرد عضله قلب، پیشگیری از بروز سکته مجدد و پیشگیری از مرگ بیمار است.

هر فردی و به خصوص بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب که احتمال بروز سکته قلبی در آن ها بیشتر است باید شماره تلفن فوریت های پزشکی (اورژانس) محل زندگی خود و سریع ترین مسیر رسیدن به بیمارستان از خانه یا محل کار خود را بدانند و با پزشک خود در مورد اقداماتی  که می توانند قبل از رسیدن کمک پزشکی انجام دهند، صحبت کنند . همچنین اطلاعات اورژانسی مربوط به شرایط خاص و بیماری های خود را همیشه با خود داشته باشند و این اطلاعات را به فردی که آن ها را می شناسد و نزدیک آن ها است بدهند.

 بسیاری از مردم فکر می کنند که سکته قلبی همواره به شکل ناگهانی و شدید اتفاق می افتد (فیلم هایی که در آن فرد بیمار در یک لحظه دست خود را بر روی سینه اش می گذارد و بر روی زمین می افتد را به خاطر بیاوریم). اما واقعیت این است که بسیاری از حملات به صورت آهسته و با یک درد و ناراحتی معمولی و ملایم شروع می شود. اگر این نشانه ها رخ دهد نباید آن ها را نادیده گرفت . البته گاهی ممکن است نشانه های سکته قلبی در یک فرد در هر حمله متفاوت باشد و به صورت دیگری تظاهر کند ، لذا مورد توجه قرار نمی گیرد.