احساس فشار آزاردهنده، سنگینی یا درد در وسط قفسه سینه که معمولا به طور ناگهانی شروع می شود و بیش از چند دقیقه ادامه یابد ، مهم ترین علامت بالینی در سکته قلبی است. اگر این درد به شانه ها، گردن، بازوها و فک پایین انتشار داشته باشد، جدی تر خواهد بود. گاهی افرادی که دچار درد قلبی می شوند این درد و ناراحتی را به صورت احساس فشار ناشی از ایستادن فردی بر روی قفسه سینه یا احساس فشار ناشی از پیچیدن طناب به دور قفسه سینه ، شرح می دهند.
سایر نشانه هایی که ممکن است همراه درد قفسه سینه باشند، احساس سبکی سر، سرگیجه شدید بدون علت، سنکوپ ، تنگی نفس (درحال استراحت یا در حال فعالیت )، عرق کردن و ناراحتی معده است .
همراه با درد قفسه سینه یا تنگی نفس ممکن است حالت تهوع نیز رخ دهد. باید به خاطر داشت همیشه در سکته قلبی همه این علایم رخ نمی دهد و افراد ممکن است نشانه های مختلفی را تجربه کنند. معمولاً در سکته قلبی، درد و ناراحتی قفسه سینه بسیار شدید و مشخص است ، ولی در بعضی موارد ممکن است شدت درد معمولی باشد وگاهی نیز بیمار به علت خفیف بودن نشانه ها از درخواست کمک خودداری کند. در برخی بیماران نیز ممکن است حتی درد قفسه سینه وجود نداشته باشد و فقط نشانه هایی از درد در بازو یا گلو وجود داشته باشد.
درد ناگهانی یا ناراحتی قفسه سینه نه تنها برای خود بیمار ترسناک است ، بلکه برای اطرافیان فرد نیز نگران کننده است. وقتی نشانه های سکته قلبی در فردی رخ می دهد، در اغلب اوقات وی امیدوار است که این وضعیت مربوط به شرایط دیگری مانند سوء هاضمه یا کشیدگی عضلا ت جدار سینه باشد ، به همین دلیل برای مراجعه به مر اکز درمانی کوتاهی می کند. این تأخیر می تواند مر گ آور باشد . سرعت عمل در این مواقع بسیار مهم است و هر دقیقه برای رسیدن به بیمارستان یا بر اى دریافت کمک پزشکی ارزش حیاتی دارد. یک ساعت اول بعد از شروع سکته قلبی مهم ترین زمان است و به آن زمان طلایی گفته می شود. هر چه درمان زودتر انجام شود ، آسیب عضله قلب کمتر و احتمال زنده ماندن بیشتر می شود. هر چه درمان دیرتر انجام شود و مدت زمانی که خون به عضله قلب نمی رسد طولان ی تر باشد ، صدمه عضله قلب وسیع تر می شود و مقدار بیشتری از بافت قلب از بین می رود.
