HDL (یا همان کلسترول خوب) در سطوح بالا سبب کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی‌عروقی می‌شود. بیماران با سطح پایین کلسترول خوب (HDL) در معرض افزایش‌خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی هستند. سطح متوسط کلسترول خوب (HDL) در مردان بین mg/dl 50-40 است در حالی که در زنان به‌طور میانگین مقادیر کلسترول خوب (HDL) بیشتر بوده و مابین mg/dl 60-50 می‌باشد. هورمون استروژن زنانه سبب افزایش سطح کلسترول خوب می‌شود. پس از یائسگی سطح کلسترول خوب در زنان ممکن است کاهش یابد و در نتیجه خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی افزایش می‌یابد. در مردان و زنان مقادیر کمتر از mg/dl 40 پایین در نظر گرفته می‌شوند. افرادیکه مبتلا به اضافه وزن بوده و یا از لحاظ جسمانی غیرفعال می‌باشند، میزان کلسترول خوب پایین‌تری دارند و در نتیجه بیشتر از افراد دیگر در معرض بیماری های قلبی عروقی هستند.
اگر مقادیر کلسترول خوب پایین باشد پزشک ممکن است به ورزش برای کاهش کلسترول بیشتر توصیه کند، وزن خود را در صورتی‌که اضافه وزن دارید یا چاق هستید کاهش دهید، و اگر سیگاری می‌باشید آن را ترک کنید. گرچه درمان کلسترول بالا بطورمعمول متمرکز برکاهش کلسترول بد (LDL) می‌باشد، اما امروزه پزشکان تأکید خود را بر روی افزایش کلسترول خوب بیشتر کرده‌اند. یک راهبرد کلیدی برای افزایش کلسترول خوب، مصرف بیشتر ماهی و مصرف کمتر گوشت قرمز می‌باشد. همچنین مصرف روغن ماهی امگا ۳ سبب کاهش تری‌گلیسرید و افزایش کلسترول خوب می‌شود.
نسبت کلسترول کلی به کلسترول خوب در مقایسه با مقدارکلسترول کلی، شاخص معنی‌دار و بهتری برای بررسی میزان خطر بیماری های قلبی عروقی است. این امر بدین دلیل است که کلسترول کلی طبیعی کمتر از mg/dl 200 در صورت همراهی با کاهش سطح HDL، ممکن است موجب افزایش میزان خطر شود. برای محاسبه این نسبت مقدار کلسترول کلی بر مقدار کلسترول خوب تقسیم می‌شود. عدد بیش از ۵ نشان‌دهنده افزایش میزان خطر می‌باشد. هرچه این نسبت کمتر باشد میزان خطر بیماری قلبی کاهش می‌یابد. سعی کنید این نسبت را به حدود ۱ تا ۴ کاهش دهید.
مطالعه مقاله نقش کلسترول در بیماری های قلبی عروقی
منبع: بیمارستان شهید رجایی
