نارسایی قلبی و علائم آن

قلب، ماهیچه ای است متفاوت با دیگر انواع ماهیچه های بدن که برای پمپ کردن خون به درون رگها اختصاص یافته است. به این ترتیب خون با فشار درون رگها جریان یافته، غذا و اکسیژن را به اعضای مختلف بدن می رساند.

همیشه یک سیستم دقیق فعالیت قلب را تنظیم کرده و بین احتیاج بافتها و میزان خونرسانی به آنها تعادل برقرار می کند. یک قلب سالم می تواند در شرایط مختلف این تعادل را حفظ کند. مثلا در هنگام فعالیت که نیاز بعضی اعضاء به خون بیشتر می شود، قلب و عروق نیاز بدن را به خوبی تامین می کنند.

شروع نارسایی قلبی زمانی است که تعادل مذکور از بین برود. در اغلب موارد، یک بیماری قلبی موجب می شود که درجاتی از عدم تعادل ایجاد شود. به این معنی که قلب با افزایش میزان فعالیت خود سعی دربرآوردن نیاز بدن می کند. این فعالیت جبرانی قلب اگر برای مدت طولانی ادامه یابد می تواند منجر به ایجاد تغییراتی در ماهیچه قلب شود.

به زبان ساده می توان نارسایی قلبی را چنین تعریف کرد: وضعیتی که به علت اختلاف عملکرد قلب، این ماهیچه از فرستادن خون کافی با فشار مناسب به رگها ناتوان می شود.
اعضای بدن در این شرایط طبق معمول از خون اکسیژن دار و پر غذا سیراب نمی شوند.

علایم نارسایی قلبی

اگر دچار هر یک از علایم بالینی زیر شدید، بلافاصله به پزشک مراجعه نمایید:
• تنگی نفس، به خصوص هنگام دراز کشیدن و در حین فعالیت.
• بیدار شدن از خواب به علت تنگی نفس.
• خستگی نامعمول یا خواب آلودگی.
• سرفه درهنگام فعالیت و یا درازکشیدن.
• خلط صورتی رنگ.
• ادم و ورم در ساق‌ها و مچ پاها.
• از دست دادن اشتها و یا احساس عدم هضم غذا.
• ورم شکمی.
• ورم ناگهانی، افزایش وزن ناشی از احتباس مایعات.
• تپش قلب.