[sbu_post_image]
دریچه میترال بین حفرات سمت چپ قلب یعنی دهلیز چپ و بطن چپ قرار دارد. در نارسایی دریچه میترال، دریچه نمی تواند بخوبی بسته شود ودر نتیجه خون دوباره به دهلیز برگشت می کند. این وضعیت باعث می شود که فشار در ورید های ریوی که به دهلیز چپ میریزند بالا برود که موجب احتقان ریوی و تنگی نفس می شود. همچنین بخاطر برگشت قسمتی از خون پمپ شده توسط بطن چپ به دهلیز چپ، سمت چپ قلب مجبور است که حجم بیشتری خون پمپ کند تا گردش خون بدن را تامین کند ودر نهایت هم بعلت فعالیت زیاد، نارسایی قلبی مزمن و تپش قلب و تنگی نفس پدید می آید. با بزرگ شدن دهلیز چپ، احتمال آریتمی های قلبی مثل AF نیز وجود دارد.
گاهی بوی‍‍‍ژه در موارد درگیری روماتیسمی دریچه های قلب، نارسایی میترال می تواند همراه با تنگی میترال همزمان دیده شود.
علایم نارسایی دریچه میترال
علایم نارسایی مزمن میترال با پیشرفت تدریجی شدت بیماری، معمولا به تدریج و در عرض چند ماه یا چند سال ایجاد می شوند اما اگر علت ایجاد آن سکته قلبی و یا عفونت دریچه ای باشد ممکن است بطور ناگهانی نارسایی حاد میترال ایجاد شود.
علایم نارسایی میترال عبارتند از :
- خستگی زودرس نامعمول : بعلت کاهش برون ده موثر قلبی.
- تنگی نفس در حین انجام فعالیت بدنی: بعلت عدم افزایش کافی برون ده قلبی.
- طپش قلب (آگاهی از نامنظم و یا غیر طبیعی بودن ضربان های قلب ): بعلت نارسایی قلبی یا آریتمی.
- ادم ریه : تنگی نفس هم در هنگام فعالیت و هم در هنگام استراحت به علت جمع شدن مایع در ریه ها بعلت افزایش فشارخون ریوی ایجاد شود.
- ادم محیطی: با پیشرفت به نارسایی سمت راست قلب، تجمع مایع در بافتهای بدن منجر به ادم مچ پاها می شود .
برای مطالعه مقاله علایم نارسایی قلبی، اینجا را کلیک کنید.
منبع: قلب
