ورزش نوعی فعالیت بدنی سازماندهی شده است که با هدف بازی و سرگرمی، توانایی بیشتر ، تندرستی و یا تناسب بدنی و به صورت حرکات منظم، مکرر و یا برنامه ریزی شده انجام می شود. به هرگونه حرکت بدن که در اثر انقباض و انبساط عضلات اسکلتی بدن ایجاد می شود و نیازمند صرف ا نرژی است ، فعالیت بدنی گفته می شود.
فعالیت بدنی با شدت متوسط و به صورت منظم حداقل ۳۰ دقیقه در روز و حداقل پنج بار در هفته موجب بیشترین فایده برای قلب و عروق می شود.
تاثیر ورزش بر عضله قلب
فعالیت بدنی مناسب و ورزش از دو طریق اثرات مفید و مثبت خود را بر قلب اعمال می کند، از یک طرف سبب تقویت عضله قلب می شود با ضربانی قوی تر، منظم تر و گنجایش بیشتر که در نتیجه موجب ادامه حیات و زندگی می شود، از طرفی دیگر فعالیت بدنی مناسب موجب تقویت سایر عضلات بدن و با گشاد شدن عروق و افزایش جریان خون و تعداد ضربان قلب ، مانع از تنگی عروق در اثر رسوب مواد چربی در داخل رگ ها (آترواسکلروز) و در نتیجه درمان بیماری های قلبی عروقی می شود.
انواع فعالیت بدنی در زمان کار، استراحت، سرگرمی و تفریح تقسیم می شود.
واحد مصرف انرژی کالری یا کیلوکالری می باشد که برای تعیین میزان کسب یا دریافت انرژی از طریق خوردن مواد غذایی و یا مصرف یا سوخت انرژی از طریق فعالیت بدنی استفاده می شود. میزان فعالیت بدنی براساس میزان انرژی مصرف شده در طی یک روز یا یک هفته تعیین می شود. هر چه میزان انرژی مصرف شده در طول یک هفته (البته به طور منظم و برای حداقل ۶ هفته متوالی ) بیشتر باشد اثرات مفید آن بر قلب و عروق بیشتر خواهد بود.
فعالیت های بدنی مناسب برای بیماری های قلبی
فعالیت بدنی با شدت متوسط فعالیتی است که منجر به افزایش تعداد ضربان قلب و دفعات تنفس می شود ولی این افزایش به حدی نیست که مانع صحبت کردن فرد شود. بیشترین نتایج سلامت قلبی عروقی از فعالیت بدنی با شدت متوسط که به شکل منظم و هربار حداقل نیم ساعت و حداقل ۵ نوبت در هفته انجام می شود، حاصل می گردد.
در مقابل، فعالیت بدنی شدید، فعالیتی است که در حین انجام آن، فرد به علت افزایش تعداد دفعات تنفس و نفس نفس زدن نمی تواند به راحتی صحبت کند.
