فعالیت بدنی و کاهش خطر بیماری قلبی عروقی
کاهش فعالیت روزانه در افزایش وزن دخالت دارد . فعالیت بدنی به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر سلامت تاثیر دارد . افزایش فعالیت بدنی با افزایش مصرف و سوخت انرژی درکاهش و حفظ وزن مؤثر است . انجام فعالیت بدنی همراه با رژیم غذایی نسبت به یک رژیم غذایی بدون فعالیت بدنی بیشتر در کاهش خطر بیماری قلبی عروقی مؤثر است .
فعالیت بدنی حجم چربی بدن را کم می کند و از کاهش توده عضلانی که غالبا در طی کاهش وزن رخ می دهد، جلوگیری می کند.
- فعالیت بدنی مناسب: فعالیت بدنی مناسب، فعالیت با شدت متوسط است که به مدت ۳۰ الی ۶۰ دقیقه در روز و در بیشتر روزهای هفته یا ترجیحا تمام روزها انجام گیرد. به عنوان مثال پیاده روی تند ، دویدن آرام، دوچرخه سواری و شنا بر اساس شرایط جسمانی فرد از ورزشهای مناسب در این مورد هستند. فعالیت بدنی یک عامل کلیدی براى حفظ وزن کاهش یافته است.
- فعالیت بدنی متوسط : تقریباً ۱۵۰ کالری درروز یا ۱۰۰۰ کالری در هفته مصرف می کند. فعالیت بدنی با شدت متوسط سبب افزایش جزئی اما قابل توجه در تنفس و ضربان قلب می شود و کمی تعرق نیز به همراه دارد. بهترین مثال پیاده روی با شدتی است که در طی آن افراد قادر به صحبت کردن باشند ، اما قادر به خواندن نباشند . این فعالیت ها مانند پیاده روی تند ، پاروزنی، اسکی، ورزش ایروبیک و دویدن آهسته، کندن زمین ، شنا یا دوچرخه سواری با سرعت متوسط و معمولی است . والیبال و تنیس نیز جزء ورزش های تفریحی هستند . برای سود بردن از این نوع فعالیت باید حداقل ۱۰ دقیقه بدون توقف و در مجموع حداقل ۳۰ دقیقه در روز انجام شود . پیاده روی به علت ایمن بودن ، عدم نیاز به وسیله و قابل دسترس بودن ، بهترین نوع فعالیت است.
- فعالیت بدنی منظم : یعنی فعالیت ۵ بار یا بیشتر در هفته به مدت حداقل ۳۰ دقیقه در هر نوبت تعریف می شود.
- فعالیت بدنی گهگاهی یا اتفاقی : یعنی شرکت در بعضی از فعالیت های بدنی اما نه براساس یک برنامه منظم . اگرچه بهتر از بی حرکتی است اما تأثیر چندانی در تناسب قلبی تنفسی و سلامت قلب ندارد.
- شدت و مقدار فعالیت: لزوماً نباید برای کسب منافع سلامتی فعالی تهای شدید انجام داد . فعالیت های با شدت متوسط کافی است که می تواند ضربان قلب را ۷۰-۵۵ درصد حداکثر ضربان قلب افزایش دهد. حداکثر ضربان قلب با این فرمول محاسبه می گردد:
حداکثر ضربان قلب حداکثر= 220 سن
یک فعالیت شدید بیش از ۷۰ درصد حداکثر ضربان قلب است ، یا وضعیتی است که فرد قادر به صحبت یا سوت زدن به طور طبیعی نیست. اگر هدف سلامت قلبی عروقی باشد. بیمار ترجیح می دهد تا باشدت بیشتر فعالیت کند .
در این صورت باید یک تست ورزش برای افراد زیر انجام شود:
- در افراد دارای علایم قلبی عروقی با دو عامل خطر یا بیشتر دارند.
- در مردان بالای ۴۰ سال با یا بدون یک عامل خطر و در زنان بالای ۵۰ سال همراه با یا بدون یک عامل خطر بیمارانی که خیلی چاق هستند ممکن است با اجرای فعالیت بدنی معمولی مشکل داشته باشند ، اما می توانند فعالیت هایی که براساس وضعیت آن ها تطبیق داده شده است ، مانند انجام حرکات با صندلی ، تمرینات بر روی زمین ، تمرین یا شنا درآب را انجام دهند .
عمدتاً کاهش وزن به علت کاهش دریافت انرژی ایجاد می شود. فعالیت بدنی در پیشگیری از بازگشت وزن مفیدتر است .به علاوه بر ای کاهش خطرات بیماری های قلبی عروقی و دیابت نوع ۲ نیز، مفید است . تصمیم براى توصیه به فعالیت بدنی باید براساس وضعیت بیماری قلبی و ریوی ، سن، نشانه ها و عوامل خطر ساز مرتبط با چاقی گرفته شود. چون مقدار فعالیت بر اساس مدت، شدت و تکرار آن ارزیابی می شود.
برای آشنایی با فعالیت بدنی برای پیشگیری از بیماری های قلبی بر روی لینک کلیک کنید.
