فشار خون

منظور پزشکان از فشار خون، فشار خونی است که در رگ های خونی بزرگ جریان دارد و این فشار خون حاصل نیرویی است که قلب شما به خون موجود در رگ های خونی وارد کرده و آن را به تمام نقاط بدن می رساند. هرچه فشار خون شما پایین تر باشد، شما در دراز مدت از سلامتی بیشتری برخوردارید (مگر در موارد بسیار نادری که پایین بودن مفرط فشار خون ناشی از یک بیماری است.)
انواع فشار خون
هنگام عمل تنفس، اکسیژن موجود در هوا وارد شش های ما شده و سپس این اکسیژن به وسیله خون از شش گرفته می شود. این خون اکسیژن دار وارد قلب می شود و از راه رگ هایی به نام سرخرگ (شریان) به تمام قسمت های بدن تلمبه می شود. رگهای خونی بزرگتر به شاخه های کوچکتر و در نهایت به شبکه های کوچکی از رگهای خونی به نام مویرگ تقسیم می شوند. سرانجام، شبکه ای سرخرگ ها، سرخرگ های کوچک، مویرگها، خون اکسیژن دار را به تمام سلولهای بدن می رسانند. سلول ها، اکسیژن را از خون گرفته و از این راه انرژی مورد نیاز برای بقا خود را تأمین می کنند.
هنگامی که اکسیژن از خون وارد سلولها شد، دی اکسید کربن از سلولها وارد خون می شود و از راه رگ هایی به نام سیاهرگ به قلب باز می گردد. قلب دوباره این خون دی اکسید کربن دار را به شش ها بر می گرداند (تلمبه می کند) تا اکسیژن لازم را در آنجا به دست آورد. در طی هر ضربان، عضله قلب منقبض می شود تا خون را به تمام نقاط بدن برساند. فشارخونی که در حین انقباض قلب ایجاد می شود، بالاترین حد فشار خون بوده و فشار سیستولیک (ماکزیمم) نام دارد. سپس قلب به حالت انبساط در می آید، فشار خون در حین انبساط قلب، پایین ترین حد فشار بوده که به آن فشار دیاستولیک (مینیمم) می گویند (مرحله انبساط، قبل از مرحله شروع انقباض بعدی است.) هنگام اندازه گیری فشار خون، هم فشار خون سیستولیک و هم فشار خون دیاستولیک اندازه گیری می شود. تعریف حد فاصل بین فشار خون طبیعی و غیر طبیعی آسان نیست.