شیوع بیماری‌های مادرزادی قلب در نوزادان زنده به‌دنیا آمده حدود ۰/۸% است ولی شیوع این نارسایی قلب در جنین بالاتر است به‌طوری که تقریباً ۲۲ در هزار نوزادانی که مرده به‌دنیا می‌آیند مشکلات نارسایی قلب و بزرگ آناتومی قلب دارند.
در ایجاد بیماری‌های مادرزادی قلب عوامل متعددی دخالت دارد که شامل: ۱- عوامل مادری، ۲- عوامل جنینی و ۳- عوامل فامیلی و ارثی و اختلالات کروموزومی است.
۱- عوامل مادری در نارسایی قلب جنین: این عوامل شامل دیابت مادری (اولیه و ثانویه)، فشار خون بالا و اختلالات تیروئیدی مادر، صرع و مصرف داروهای ضد صرع، فنیل کتونوری، مصرف داروهای تراتوژن (مانند تالیدومید، پیریمیدون، کاربامازپین، فنی‌توئین، دیازپام، لیتیوم، هیدانتوئین، اسید والپروئیک، کوکائین، کومادین، سیکلوفسفامید و …)، عفونت‌های مادری (مانند سرخجه، CMV، کوکساکی، آنفلوانزا، سرخک، اوریون)، اولیگوهیدروآمنیوس، پولی‌هیدروآمنیوس، بیماری‌های روماتوئیدی و لوپوس (SLE)، اشعه‌ی ,، سیگار و مصرف الکل است.
۲- عوامل جنینی در نارسایی قلب جنین :مشکلات جنینی که می‌تواند همراه با بیماری‌های مادرزادی قلب باشد، شامل موارد زیر است:
الف. کوچک بودن جنین به نسبت سن حاملگی، هیدروپس فتالیس، ناهنجاری‌های خارج قلبی (آترزی مری، آترزی دوازدهه، فیستول مری به نای، امفالوسل، فتق دیافراگماتیک، مشکلات کلیوی جنین، هیدروسفالی)
ب. ناهنجاری‌های کروموزومی (تریزومی ۲۱، ۱۸، ۱۳ و سندرم ترنر)
پ. نامنظمی‌های قلبی (نامنظمی قلب ناپایدار و پایدار، تاکی‌کاردی فوق بطنی پایدار، برادی‌کاردی پایدار).
۳- عوامل فامیلی و ارثی در نارسایی قلب جنین: این عوامل شامل وجود بیماری‌های مادرزادی قلب در خانواده، والدین و اقوام والدین، کاردیومیوپاتی فامیلی، سندرم مارفان، سندرم دی‌جرج (Di-george)، سندرم اولت اورام (Holt-Oram)، سندرم نونان (Noonan) و وجود قلب چپ کوچک است.
همان‌طور که می‌دانیم قسمت‌های مختلف قلب و سایر اعضای بدن جنین بین هفته‌ی دوم و دهم حاملگی تشکیل می‌شود. اثرات مضر عوامل فوق‌الذکر در این دوره می‌تواند سبب ایجاد اختلالات آناتومی در قلب و ایجاد نارسایی قلب جنین شود و پس از این دوره این عوامل می‌تواند روی عملکرد و ضربان قلب جنین تاثیر بگذارد.
تشخیص نارسایی قلب جنین
تشخیص نارسایی قلب جنین و آریتمی‌های قلب جنین از طریق اکوکاردیوگرافی قلب جنین امکان‌پذیر است و بهترین زمان انجام این کار از هفته‌ی ۱۸ حاملگی به بعد است. کاربرد عملی اکوی قلب جنین در موارد زیر است:
۱- تشخیص بیماری‌های مادرزادی قلب
۲- تشخیص آریتمی‌های ضربانات قلب جنین
۳- تشخیص نوع آریتمی ضربانات قلب جنین و درمان آن
۴- تشخیص نارسایی قلب جنین و هیدروپس فتالیس
۵- درمان نارسایی قلب جنین
۶- فراهم کردن تمهیدات لازم برای زایمان نوزادانی که مبتلا به بیماری کمپلکس مادرزادی قلب هستند
۷- توصیه به سقط جنین در مواردی که مشکلات متعدد و کمپلکس لاعلاج قلب جنین وجود دارد که ممکن است باعث مرگ جنین در حین حاملگی و یا بعد از زایمان شود.
انجام اکوکاردیوگرافی جنین در موارد زیر اندیکاسیون دارد:
۱- مادران دیابتیک
۲- مادران مبتلا به اختلالات تیروئیدی (هیپرتیروئیدی و هیپوتیروئیدی)
۳- مادران مبتلا به فشار خون بالا
۴- مادران مبتلا به فنیل کتونوری
۵- مادرانی که یک فرزند مبتلا به بیماری نارسایی قلب دارند
۶- مادرانی که در خانواده‌ی آن‌ها بیماری کروموزومی و ژنتیکی وجود دارد
۷- مادرانی که در سه ماهه‌ی اول حاملگی داروهای تراتوژن مصرف کرده‌اند
۸- مواردی که مادر، پدر یا یکی از اقوام درجه‌ی یک آن‌ها مبتلا به بیماری نارسایی قلب باشند
۹- در تمام دیس‌ریتمی‌های قلب جنین (تاکی‌کاردی پایدار، تاکی‌کاردی ناپایدار، برادی‌کاردی پایدار و برادی‌کاردی ناپایدار)
۱۰- مادرانی که سابقه‌ی سقط‌های مکرر دارند.
برای مطالعه ” پیشگیری از نارسایی قلب جنین ” و ” تشخیص و درمان نارسایی قلب جنین” کلیک کنید .
