علائم نارسایی قلبی
در هر شرایطی که توانایی قلب برای پمپاژ مناسب خون کاهش یافته باشد . واژه نارسایی قلبی به کار می رود . عملکرد طبیعی قلب شامل انقباض مؤثر عضلانی و کارکرد مناسب دریچه ها برای جلوگیری از برگشت خون پمپ شده می باشد؛ بنابراین کاهش قدرت عضلات ، تنگی و یا گشادی دریچه های قلب و همچنین افزایش شدید حجم عضلات قلب به علت ایجاد محدودیت ورود خون به قلب هر کدام می توانند منجر به علائم نارسایی قلبی شوند .
علائم ایجاد شده در نارسایی قلبی به علت عدم خونرسانی مناسب به اندامها ، مغز و ارگان های حیاتی بوده و به صورت ضعف ، خستگی پذیری ، گیجی و عدم تمرکز فکری می باشند . از طرف دیگر نارسایی سمت چپ قلب و عدم پمپاژ مناسب خون توسط این حفره منجر به تجمع خون در بافت ریه و در نتیجه ایجاد تنگی نفس و ایجاد سرفه میشود که در حالت درازکش تشدید می یابد . اختلالات دریچه های آئورت و میترال نیز با همین مکانیسم منجر به ایجاد تنگی نفس می شوند .
یکی دیگر از علائم نارسایی قلبی ، تورم اندام ها ( مخصوصا پاها ) بر اثر تجمع مایعات بافتی می باشد . تجمع مایع عمدتاً ناشی از هورمون هایی است که در شرایط کاهش خونرسانی به کلیه ها توسط این ارگان ساخته می شوند .
علائم دیگر نارسایی قلبی ،بی اشتهایی ، تهوع و دل درد نیز بر اثر تجمع مایعات در ارگانهای گوارشی به وجود می آیند .
شدت علائم نارسایی قلبی ، بستگی به میزان اختلال عملکرد عضلانی و یا دریچه ای قلب داشته وتاحدی با درمانهای دارویی قابل کنترل می باشند . در موارد خفیف نارسایی قلبی ممکن است فرد فقط در هنگام فعالیت دچار ضعف و یا تنگی نفس شود ولی با پیشرفت نارسایی قلبی ، آستانه خستگی پذیری و تنگی نفس کاهش یافته و در موارد شدید فرد در حالت استراحت نیز علامت دار می شود . در موارد بسیار شدید نارسایی قلبی قادر به حفظ فشار خون مناسب نبوده و اصطلاحاً شوک قلبی ایجاد می شود . در این شرایط استفاده از داروهای تزریقی محرک قلب (اینوتوپ )مورد نیاز می باشد .
یکی دیگراز عوارض شدید نارسایی قلبی ، ادم ریه ناشی از تجمع خون در ریه ها می باشد). در این شرایط تجمع مایعات بافتی در ریه ها ، کارکرد تنفس را مختل کرده و حالت خفگی ایجاد می شود . درمان این عارضه تزریق اورژانسی داروهای دفع کننده مایعات و گشاد کننده های وریدی می باشد .
عارضه دیگر نارسایی قلبی ، آریتمی های قلبی می باشند . آریتمی ها به علت اختلالات هدایتی ایجاد شده بر اثر نارسایی قلبی به وجود می آیند . کانون های غیر طبیعی ضربان ساز ، در دهلیزها و یا بطن های نارسا ، ضربانات سریع قلبی را ایجاد می کنند . آریتمی های دهلیزی منجر به تشدید علائم نارسایی قلبی و احساس طپش قلب می شوند . آریتمی های بطنی خطرناک تر بوده و می توانند منجر به حملات سرگیجه و کاهش سطح هوشیاری ، سنکوپ ( غش) و در موارد شدید منجر به مرگ شوند . پیش بینی آریتمی های بطنی در فرد مبتلا به نارسایی قلبی حائز اهمیت بوده و تنها روش مؤثر پیشگیری از مرگ ناگهانی ناشی از آن یعنی دفیبریلاتور داخل قلب (ICD ) در همه موارد شدید نارسایی قلبی توصیه می شود .