علائم بزرگ شدن قلب

بزرگ شدن قلب

بزرگ شدن قلب عارضه‎ای از بیماری‎های قلبی است که باید افراد مراقب بزرگ شدن آن باشند.

 انواع بزرگ شدن قلب

دو نوع بزرگی قلب وجود دارد. این دو نوع بزرگ شدن قلب گرچه معمولا به طور جداگانه روی می‌دهند، ولی ممکن است همزمان نیز اتفاق بیفتند:
– هایپروتروفی : هایپرتروفی مستلزم افزایش ضخامت عضله ی قلب است.
– دی لیشن : در دی لیشن، اندازه داخلی یکی از حفرات قلب افزایش می‌یابد.
هایپرتروفی معمولا یکی از حفرات قلب را تحت تاثیر قرار می‌دهد، در حالی که دی لیشن بسته به علت ایجاد آن ممکن است در یک، دو، سه و یا همه حفره‌های قلبی رخ دهد.
در اکثر موارد، بزرگ شدن قلب غیر طبیعی است و با مشکلات قلبی عروقی همراه است. فقط یک استثناء، ورزش آئروبیک (هوازی) است که بزرگی قلب غیرمضری را سبب می‌شود که شامل هر دو نوع هایپرترافی و دی لیشن قلب است.

علل بزرگ شدن قلب

به طور کلی بیماری‎های مادرزادی، بیماری‎های دریچه‎ای قلب، عرق کرونر و بیماری‎های خود ماهیچه قلب همگی در درازمدت می‎توانند موجب بزرگی قلب شوند.
در واقع گاهی اوقات برخی بیماری‎های التهاب ماهیچه قلب پیش می‌آید که باعث بزرگ شدن سایز قلب می‌شود.
همچنین اگر عروق کرونری دچار مشکل شوند، بافت ماهیچه‎ای ضخامت خود را از دست می‌دهد و فشار خون باعث گشادی قلب می‌شود.
پیامدهای شایع بزرگی قلب کاهش جریان خون به قلب، آنژین و حمله قلبی خواهد بود

علائم بزرگ شدن قلب

افزایش اندازه قلب در افراد مختلف متغیر است و در برخی افراد نشانه‌ای ندارد.
با شروع بزرگ شدن قلب و افزایش نیاز به عملکرد قلب نشانه‌هایی به وجود می‌آیند که عبارتند از:
– تنگی نفس
– فشار یا درد قفسه سینه
– تپش قلب (حالتی که قلب با سرعت بیشتر، قدرت فزاینده‌تر و یا ضربان جهشی می‌‌تپد)
– ورم پا و زانو
– سرگیجه یا احساس سبکی در سر
– کاهش هوشیاری
در اشکال خفیف بزرگ شدن قلب، نشانه‌ها ممکن است تنها در صورت انجام فعالیت‌های ورزشی یا تلاش و تقلای زیاد رخ دهد. در اشکال شدیدتر ممکن است این علایم در هر زمان حتی به هنگام استراحت نیز ظاهر شوند.
البته باید گفت دیگر بیماری‌های قلبی و ریوی و سایر بیماری‌ها نیز می‌توانند این نشانه‌ها را به همراه داشته باشند و به بزرگ شدن قلب اختصاص ندارند.

عوارض بزرگ شدن قلب

به استثنای افزایش اندازه قلب در اثر ورزش، همه اشکال بزرگی قلب غیرطبیعی بوده و با مشکلات بعدی شامل نارسایی قلب، ضربان نامنظم قلب و احتمال افزایش آنژین و حمله قلبی ارتباط دارد.

بیماری قلبی

نارسایی قلب به این علت پیش می‌آید که عضله قلبی ضخیم یا نازک شده، قادر به پمپاژ مناسب خون نخواهد بود.
سلول‌های عضلانی بیمار در هر دو نوع بزرگی قلب نیز باعث ضربان نامنظم قلب می‌شوند که این امر می‌تواند منجر به از حال رفتن یا مرگ ناگهانی می‌گردد.
پیامدهای شایع بزرگی قلب کاهش جریان خون به قلب، آنژین و حمله قلبی خواهد بود.
همه این موارد به افزایش خطر مرگ و کاهش کیفیت زندگی اکثر کسانی که دچار این مشکل شده‌اند، منجر می‌شود.

تشخیص بزرگ شدن قلب

برای تشخیص بزرگی و گشادی قلب، در مرحله اول با عکسبرداری از قفسه سینه قابل تشخیص بوده و در مرحله بعدی از طریق نوار قلب و اکوی قلب تشخیص عارضه راحت‎تر صورت می‎گیرد.
گاهی اوقات تشخیص این مشکل بر اساس یک تست بدنی که توسط پزشک یا دیگر مراقبین بهداشتی انجام می‌شود، صورت می‌گیرد.
نشانه‌های یک بیمار یا سابقه سلامتی خانوادگی، فشار خون بالا، سوفل‌های قلبی خاص، ضربان قلب شدید، تورم پاها و یا صدای مایع در ریه‌ها می‌تواند به تشخیص کمک کند.
برای درمان بزرگ شدن قلب ابتدا از درمان‎های غیردارویی و رژیم غذایی کم نمک و کم چرب استفاده می‌شود و در مراحل بعدی درمان‏های دارویی و تکمیلی توسط پزشک متخصص انجام می‌گیرد
عکس‌برداری با اشعه ایکس بزرگی اندازه قلب یا وجود مایع در ریه‌ها را نشان می‌دهد و الکتروکاردیوگرام (نوار قلب) اغلب امواجی را نشان می‌دهد که مشخصه هایپرتروفی بطن چپ یا راست است.
در واقع پیشنهاد شده الکتروکاردیوگرام برای تشخیص ورزشکاران جوان دچار کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک به کار ‌رود.
بهترین راه برای یک پزشک برای ارزیابی بزرگی قلب، اکو کاردیوگرام (اکوی قلب) است. در این تست، فرمی از اولتراسوند شبیه به نوع به کار رفته برای بررسی کلیه، مثانه و یا زنان باردار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اکو کاردیوگرام مستقیما اندازه قلب و ضخامت عضله آن را در هر حفره نشان می‌دهد. همچنین عملکرد قلب را نیز مشخص می‌سازد که یک موضوع مهم در تصمیم‌گیری برای درمان بزرگی قلب است.

درمان بزرگ شدن قلب

برای درمان نیز ابتدا از درمان‎های غیردارویی و رژیم غذایی کم نمک و کم چرب استفاده می‌شود و در مراحل بعدی درمان‏های دارویی و تکمیلی توسط پزشک متخصص انجام می‌گیرد.