یکی از روشهای ترمیم دریچه قلب، ترمیم بالونی می باشد. از انواع دیگر ترمیم دریچه، استفاده از جراحی قلب باز می‌باشد. یک جراح ممکن است یک دریچه را با استفاده از روشهای مختلفی ترمیم نماید:
• کومیسوروتومی یا برش محل چسبندگی‌ها، روشی برای بازکردن یک دریچه دچار تنگی می‌باشد. این روش با برش زدن بین لت‌های ضخیم شده یا بهم چسبیده دریچه انجام می شود، این برش‌ها در لبه‌های طبیعی لت‌ها که بهم چسبیده‌اند (موسوم به کومیسورها) ایجاد می‌شوند.
• در آنولوپلاستی (ترمیم حلقه دریچه)، یک دریچه دچار نارسایی با استفاده از یک وسیله حلقوی تقویت و ترمیم می‌شود. این وسیله حلقوی از سوراخ دریچه پشتیبانی کرده و باعث می‌شود که دریچه کاملا بسته شود. همچنین حلقه دریچه با استفاده از عمل جراحی نیز قابل ترمیم می‌باشد.
• بریدن قسمتی از لت‌ها و سپس دوختن بقیه بافت درهم دیگر نیز می‌تواند دریچه را قادر به بسته شدن مناسب نماید. بعضی اوقات می‌توان حفرات یا بریدگی‌های لت‌ها را وصله نمود.
• ترمیم عضلات پشتیبان (تاندون‌های طنابی یا کوردا تاندون‌ها)که پاره یا کشیده شده‌اند، ممکن است منجر به بسته شدن کامل لت‌ها شود.
• ممکن است برداشتن رسوب کلسیم لت‌های دریچه باعث بهتر بسته شدن دریچه‌ها گردد.
در مقایسه با تعویض دریچه، ترمیم دریچه انتخاب بهتری است. ترمیم دریچه نتایج طولانی‌مدت بهتری داشته و پس از آن عوارض بالینی مثل لخته‌شدن خون، کمتر رخ می‌دهد. اما اگر دریچه آسیب شدیدی دیده باشد و یا اگر در اثر رسوب کلسیم، دریچه فرسوده (دژنره) شده باشد دیگر نمی‌توان دریچه‌ها را ترمیم کرد. ممکن است بیماری تب‌روماتیسمی، حتی بعد از ترمیم دریچه نیز ادامه داشته باشد. گاهی اوقات درمان موفقیت‌آمیز نارسایی دریچه میترالی که در اثر بیماری سرخرگ کرونری ایجاد شده است، بدون تعویض دریچه غیرممکن است.
منبع: بیمارستان شهید رجایی
