تا دهه ۱۹۵۰ تقریباً هیچ دارویی وجود نداشت که پزشکان بتوانند فشار خون بالا را به وسیله آن پایین بیاورند، افرادی که مبتلا به فشار خون های وخیم بودند، دچار سکته قلبی ، نارسایی قلبی و کلیوی می شدند و پزشکان از معالجه آن ها درمانده بودند و نمی توانستند هیچ کمکی به آن ها بکنند.
داروهای ضد فشار خون بالا
در اواخر دهه ی ۱۹۵۰ و اوایل دهه ی ۱۹۶۰ داروهای ضد فشار خون بالا تهیه شدند که جان بسیاری از مبتلایان به فشار خون بالا را نجات دادند. بسیاری از این داروهای ابتدایی ضد فشار خون بالا ، که برای مدت کوتاهی مورد استفاده قرار گرفتند، عوارض جانبی شدیدی داشته و فقط برای بیماران با فشار خون های خیلی بالا استفاده می شدند.
در طول دهه ی ۱۹۷۰، داروهایی با عوارض جانبی کمتر در دسترس بودند. این داروها برای افرادی که فشار خون های خفیف تری داشته و خطر بروز بیماری های قلبی– عروقی در آن ها کمتر بود، نیز مورد استفاده قرار می گرفتند. بسیاری از مضرات شناخته شده درمان های مؤثر و جدید با قرص های بدلی مقایسه شدند. زمانی که نشان داده شد افرادی که تحت درمان دارویی فشار خون بالا مؤثر و جدید قرار می گیرند، کمتر دچار سکته های قلبی و مغزی می شوند، توجه به این عوارض جانبی آنها اهمیت کمتری یافت. علی رغم عوارض مختلف این داروهای ضد فشار خون بالا ، امروزه ما می دانیم درمان با داروهای ضد فشار خون بالا برای همه درجات این بیماری در حدود ۴۰-۳۵ درصد باعث کاه شبروز سکته و ۲۵-۲۰ درصد باعث کاهش ابتلا به بیماری های قلبی عروقی می شود. البته افرادی که مبتلا به فشار خون بالا هستند، ممکن است در نتیجه عوامل دیگری مانند استعمال دخانیات و بالا بودن سطح کلسترول خون، مبتلا به سکته های قلبی شوند. به هر حال، درست است اگر بگوییم که با کنترل فشار خون بالا می توانیم از عوارض بیماری فشار خون جلوگیری کنیم. پیشرفت در زمینه ی داروهای ضد فشار خون بالا با عوارض جانبی کم و آثار قابل توجه در پیشگیری از سکته های قلبی و مغزی یکی از بزرگترین پیشرفت ها در دانش پزشکی پس از جنگ جهانی دوم بود. این پیشرفت قابل مقایسه با انقلابی بود که پس از کشف آنتی بیوتیک ها به آن دست یافتند.
همچنین داروهایی که برای پایین آوردن فشار خون بالا استفاده می شوند، در کاهش یا پیشگیری از بیماری های کلیوی در بیماران دیابتی مؤثرند. اخیراً بعضی از این داروها کشف شده اند که از آسیب به شبکیه چشم بیماران دیابتی جلوگیری می کنند؛ علاوه بر این درمان با بعضی از داروهای ضد فشار خون بالا می تواند احتمال بروز نارسایی قلبی را در افرادی که قبلاً سکته کرده اند کاهش دهد. پژوهش های عمده ای در سال ۱۹۹۷ در اروپا در ارتباط با درمان فشار خون سیستولیک ایزوله انجام شد که نشان دهنده ی پیشرفت های چشمگیری در این زمینه بود. شکی نیست که افراد مبتلا به فشار خون بالا تا چند هفته نباید تحت درمان دارویی قرار بگیرند؛ اما اگر فشار خون شخصی به طور مداوم بالای ۹۰/۱۶۰ میلی متر جیوه باشد. در این صورت فرد در هر گروه سنی که باشد باید داروهای ضد فشار خون بالا مصرف کند.
فقط یک سوال بدون جواب می ماند که چرا برای افراد بالای ۸۰ سال شروع زودتر چنین درمانی سودمند است. اطلاعات بیشتری در این زمینه، در آینده نزدیک به دست خواهد آمد. درمان با داروهای ضد فشار خون بالا به خصوص در مورد افراد بین ۶۰ تا ۸۰ سال که با خطر سکته مواجه هستند، بسیار مؤثر است. افراد سال خورده بیشتر از بروز سکته قلبی نگران هستند. اما می توان به آنها اطمینان داد که درمان دارویی فشار خون بالا به مقدار وسیعی از بروز سکته پیشگیری به عمل می آورد و این دلیل بسیار خوبی بر ضرورت استفاده منظم از داروهای فشار خون بالا است.
داروهای ضد بهترین متخصص
داروهایی که برای درمان فشار خون بالا استفاده می شوند، شامل هفت گروه اصلی به شرح ذیل می باشد:
ادرار آورهای تیازیدی
بتابلوکرها
مسدودکننده های کانال کلسیم
مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین
آلفا بلوکرها
داروهایی که روی سیستم اعصاب مرکزی اثر می کنند
داروهای ضد گیرنده آنژیوتانسین
برای مطالعه ” درمان فشار خون بالا ” کلیک کنید .
منبع: کتاب فشار خون
