داروهای درمان نارسایی احتقانی قلب
شما تنها فردی نمی باشید که مبتلا به نارسایی احتقانی قلب می باشد. افراد بسیاری با نارسایی احتقانی قلب زندگی می کنند. نارسایی احتقانی قلب یکی از شایعترین علل مراجعه به بیمارستان هادر افراد ۶۵ سال یا بیشتر می باشد . سالها طول می کشد تا نارسایی احتقانی قلب ایجاد شود . در نتیجه اگر شماهم اکنون مبتلا به آن نبوده اما در معرض خطر ابتلا به نارسایی احتقانی قلب هستید ، باید از همین امروز تغییراتی رادر شیوه زندگی خودتان جهت پیشگیری از آن انجام بدهید .
۱. داروهای ادرارآور (دیورتیکها) برای کاهش تجمع مایع در بدن و ورم در فرد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب .
۲. دیژیتال برای تقویت و تنظیم ضربان قلب
۳. داروهای ضد نامنظمی ضربان قلب برای منظم کردن ضربان قلب بیماران نارسایی احتقانی قلب
۴. اگر بیماران نارسایی احتقانی قلب از داروهای ادرارآور یا دیژیتال استفاده میکنند، باید پتاسیم بیشتری دریافت کنند.
۵. داروهای گشادکننده عروق برای کاهش فشارخون، حتی اگر فشارخون طبیعی باشد. این کار برای برداشتن بار از دوش قلبی که باید خون را به درون این رگها پمپ کند انجام میگیرد.
اثرات داروهای نارسایی احتقانی قلب
در میان مواد دارویی که امروزه برای درمان نارسایی احتقانی قلب بکار میروند بسیاری از داروهای با اثر مثبت انقباض قلبی، تعداد زیادی از گشادکنندههای قلبی و مدرها و تعداد کمیاز انواع دیگر داروها که اثر نهایی آنها هنوز در دست بررسی است، موجود میباشند. داروهایی با اثر مثبت انقباض قلبی و گشادکنندههای شریانی، همه حجم ضربهای را افزایش داده، ولی بوسیله مکانیزمهای مختلفی این کار را میکنند. بعلاوه، بعضی از گشادکنندههای عروقی ممکن است فشار خون وریدی، احتقاق، و ورم ناشی از نارسایی احتقانی قلب را کاهش دهند. مدرها برای حرکت دادن مایع ورمیو کاهش حجم پلاسما بکار میروند، بنابراین باعث کاهش احتقاق وریدی میشوند.
داروهای با اثر مثبت انقباض قلبی
مشتق شده از کلمه یونانی فیبر(inos) و تغییر(tropikos)، اصطلاح اینوتروپیک(inotropic) اشاره به تغییر در قدرت انقباض عضلانی دارد. داروهای با افزایش اثر قدرت عضلانی قلب تحت عنوان اثر مثبت اینوتروپیک(اثر مثبت بر قدرت انقباضی قلبی) گفته میشوند، در حالیکه داروهایی که قدرت انقباض را کاهش میدهند اثر منفی اینوتروپیک(اثر منفی بر قدرت انقباضی قلب) دارند. داروهایی با اثر مثبت شامل اعضایی از سه گروه هستند: گلیکوزیدهای دیژیتال، تحریک کنندههای گیرنده آدرنرژیک، و منعکنندههای فسفودیاستراز.