به نظر می‌رسد که استرس (بویژه‌دربرخی‌افراد) سبب افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی می‌شود. شاید علت این افزایش میزان خطر، بالا رفتن تعداد ضربان قلب و فشارخون و آسیب به سرخرگ‌ها بدلیل استرس طولانی مدت باشد . همچنین ممکن است استرس در ایجاد سایر رفتارهای مخاطره‌آمیز مثل تغذیه بیش از حد، استعمال دخانیات و سوء مصرف الکل دخیل باشد. استرس از طریق افزایش هورمون‌های استرس (از جمله آدرنالین) سبب تولید و افزایش کلسترول و نیز افزلیش احتمال پاره شدن پلاک آترواسکلروز می‌شود. استرس های شدید کوتاه مدت ممکن است با افرایش انعقاد پذیری خون موجب لخته عروقی شود.
بنابراین استرس های مزمن موجب تشدید روند آترواسکلروز و آنژین مزمن قلب می شود. و همچنین استرس های حاد و شدید (مثل ورشکستگی، فوت عزیزان و…) با افزایش احتمال پارگی پلاک آترواسکلروتیک و نیز با افرایش انعقاد پذیری خون و تشکیل لخته داخل عروقی موجب افزایش خطر سکته قلبی و مرگ بیمار می شود.
پس کنترل و کاهش استرس نقش زیادی در پیشگیری از بیماری قلب و عروقی حاد و مزمن دارد.
منبع: بانک اطلاعات قلب