آنژین صدری یک سندرم بالینی است که جریان خون ناکافی در شریانهای کرونری سبب کاهش تأمین اکسیژن در مواقع تقاضای میوکارد می شود. در اصل نیاز به اکسیژن از عارضه آن بیشتر است و با حملات یا وقوع مکرر درد در قفسه سینه مشخص می شود.
آنژین صدری بهصورتهای مختلفی می باشد: ü
آنژین پایدار(Stable Angina): درد قابل پیش بینی و مداوم که با فعالیت شروع و با استراحت برطرف می شود.
آنژین ناپایدار(Unstable Angina): تکرار بیشتر و طولانی درد می باشد به طوریکه در حین استراحت نیز رخ می دهد.
آنژین واریانت یا پرینزمنتال (Variant Angina): درد در هنگام استراحت همراه با بالارفتن قابل برگشت قطعه ST وجود دارد که به علت اسپاسم شریان کرونر است.
ایسکمی خاموش (Silent Ischemia): تغییرات ایسکمی درECG وجود دارد ولی بیمار هیچ نشانه ای گزارش نمی کند.
علائم آنژین صدری
درد که از نظر شدت از احساس سوء هاضمه تا احساس یک خفگی و سنگینی روی قفسه سینه و درد شدید همراه با هراس و احساس مرگ قریب الوقوع می باشد. این درد به گردن، فک، شانه ها قسمت داخلی بازو و معمولاً چپ انتشار می یابد که در بیماران دیابتی ممکن است به علت نوروپاتی دیابتی این درد بسیار خفیف باشد یا نباشد. احساس ضعف و بی حسی در دستها، تنگی نفس، رنگ پریدگی، تعریق، گیجی، احساس سبکی در سر و تهوع و استفراغ که از دیگر علائم می باشند.
ویژگی مهم آنژین این است که با استراحت و مصرف نیتروگلیسرین درد فروکش می کند. ولی در آنژین ناپایدار به علت تکرار درد، علائم با نیتروگلیسرین برطرف نمی شود.
تشخیص آنژین صدری
تشخیص آنژین صدری با ECG، آزمایش خون، تست ورزش، استرساکو، اسکن یا آنژیوگرافی قطعی می شود. مهمترین اقدام ، در کنترل آنژین صدری، پیشگیری از وقوع سکته قلبی می باشد.
