نوار قلب یا ECG مخفف واژه‌ی electrocardiogram یا electrocardiograph است. این لغت در بعضی کشورها EKG نامیده می‌شود. الکتروکاردیوگراف یا دستگاه نوار قلب دستگاهی است که جریانات الکتریکی قلب را از طریق الکترودهایی که روی مناطق مختلف پوست بدن قرار داده می‌شوند دریافت کرده و آن‌ها را به شکل یک نمودار ترسیم می‌کند. نمودار نوار قلب، نمودار الکتروکاردیوگرام نامیده می‌شود. الکتروکاردیوگرام از سال ۱۹۰۱ تا کنون به عنوان مهمترین ابزار تشخیصی پزشکی باقی مانده و تشخیص بسیاری از بیماری‌های قلبی را آسان کرده است.
دستگاه نوارقلب دارای ۱۰ پروب (کابل) است : ۴ پروب مخصوص اندامها و ۶ پروب مخصوص قفسه سینه:
- پروب های اندام در نوار قلب، رنگ و کد مخصوص خود را دارد:
L. دست چپ: زرد
R. دست راست: قرمز
N. پای راست: مشکی
F. پای چپ: سبز
- پروب های سینه ای در نوار قلب شامل:
V1: در فضای بین دنده ای چهارم در لبه راست استرنوم
V2: در فضای بین دنده ای چهارم در لبه چپ استرنوم
V3: بین V4, V2
V4: در فضای بین دنده ای پنجم در خط مید کلاویکولار
V5: هم سطح V4 در خط مید اگزیلاری قدامی
V6 : هم سطح V4در مید اگزیلاری
عموما سرعت کاغذ نوار قلب ۲۵ میلیمتر در ثانیه است و برای مشاهده و گزارش هر چه بهتر کمپلکسها سرعت را به ۵۰ میلیمتر در ثانیه می رسانیم.
جهت گرفتن نوارقلب (ECG) نیاز به ثبت ۱۲ لید (اشتقاق) می باشد. از این دوازده لید، شش لید اول مخصوص اندام ها شامل: avF ,avL, avR, III, II, I و شش لید سینه ای شامل V1, V2, V3, V4, V5, V6 می باشد.
مقاله آشنایی با نحوه گرفتن نوار قلب (کلیک کنید)
منبع: پرستاران توانمند ایران. ریتم های قلبی
