آنژیوگرافی قلب سابقه نسبتا زیادی دارد؛ اولینبار حدود ۴۵ سال قبل در آمریکا این کار انجام شد. در آن زمان هم با وسیلهای به نام کاتتر، از طریق رگ دست، به رگ قلب میرسیدند و عکسبرداری انجام میدادند. آن زمان دستگاه آنژیوگرافی چندان پیشرفته نبود و وضوح تصاویر کم بود، ولی امروزه این دستگاه و کاتترهایی که با آنها به قلب میرسند و مواد حاجب را داخل عروق و حفرهها تزریق میکنند، پیشرفته شده است، به طوری که موارد تشخیصی و درمانی زیادی از جمله آنژیوپلاستی و بالون زدن برای رفع تنگی های عروق کرونر انجام میشود.
پس از انجام آنژیوگرافی عروق کرونر و یافتن محل تنگی سرخرگی، در صورت مناسب بودن این ضایعه برای آنژیوپلاستی، بالون آنژیوپلاستی از طریق کاتتر وارد سرخرگ شده و در محل تنگی باز می شود. به این وسیله تنگی شریان باز می شود. با توجه به برگشت تنگی در این محل در اغلب موارد، در این محل استنت ( یک لوله فنر مانند) قرار داده می شود. ممکن است آنژیوپلاستی یک یا چند رگ در یک جلسه انجام شود. برخی از استنت ها حاوی دارو می باشند که این دارو به تدریج آزاد شده و از تنگی مجدد و رشد مخاطی جلوگیری می کند؛ قطعاً این نوع استنت ها هزینه بالاتری دارند.
اگرچه آنژیوپلاستی یک روش درمانی کم خطر و نسبتاً بی درد محسوب می شود اما در تعداد کمی از بیماران ممکن است آسیب به عروق کرونر در حین تعبیه استنت، خونریزی داخلی و برخی عوارض خفیف نظیر آنچه توسط آنژیوگرافی ایجاد می شود به وجود آید.
آنژیوپلاستی یا باز کردن عروق مسدود شده قلب شیوهای درمانی برای رفع تنگی رگهای خونی است . از آنژیوپلاستی اغلب در آنژین صدری و برای رفع گرفتگی سرخرگهای اکلیلی (کُرنری) قلب استفاده میشود.
آنژیوپلاستی معمولاً به دنبال آنژیوگرافی قلب و تشخیص قطعی رگهای مسدود شده برای درمان گرفتگی عروق قلب انجام می گیرد . طی آن نواحی باریک شده مجرای رگ به کمک باد کردن یک بالن کوچک مخصوص در داخل رگ، و یا از بین بردن انسداد به کمک لیزر باز میشوند.
آشنایی با هزینه آنژیوگرافی قلب (کلیک کنید)
منبع: دکتر سلام. کلینیک بهمن. ویکی پدیا