کار روزانه
پس از درمان، بیشتر افرادی که آنژین دارند می توانند دوباره به کار روزانه و طبیعی خود یا نوعی دیگر از کار باز گردند. اگر کار پیشین شما از نوع کارهای سخت و طاقت فرسا است، ممکن است لازم گردد در تعهدات خود تغییراتی بعمل آورید. مثلاً آیا می توانید طرح بهتری برای کار خود بریزید؟ آیا شما کارهایی اضافی یا تنش زا بر دوش ندارید؟ چنانچه کار شما مستلزم انجام کارهای سنگین دستی است ممکن است لازم گردد با پزشک خود مشورت نمائید زیرا ممکن است این کار سنگین دوباره آنژین را به بدن شما راه دهد.
امور جنسی
بیشتر افرادی که آنژین را داشته اند امور جنسی خودشان را کما کان انجام می دهند. بطور کلی، اگر شما بتوانید فرز و چالاک از یک پلکان دو طبقه بالا و پائین روید و با عوارض آنژین روبرو نشوید، امور جنسی نمی تواند مهمان ناخوانده را به شما باز گرداند. اگر برعکس، امور جنسی این کار را بکند و شما با حمله آنژین مواجه شدید، خوردن یکی از قرصهای نیترات از پیش، معمولاً مانع حمله خواهد بود. برای این کار بتابلاکرها نیز مفیدند.
برای کم کردن علائم و آثار آنژین به هنگام کار، می توانید دو ساعت پس از صرف غذا، یا با گرفتن یک حمام داغ اطمینان یابید که اطاق شما به حد کافی گرم و راحت باشد. در صورتی که شما امور جنسی خود را پس از یک خواب راحت شبانه انجام دهید احتمال پیدا شدن آثار و علائم آنژین غیر محتمل است. چنانچه شما قرص های نیترات استفاده می کنید نباید از قرص های ویا گرا استفاده کنید.
رانندگی
رانندگانی که آنژین آنها کاملاً کنترل شده است محدودیتی برای راندن اتومبیل ندارند. به هر حال شما باید موضوع آنژین خود را به بیمه گر اتومبیل خود اطلاع دهید. اگر این کار را نکنید، ممکن است بیمه اتومبیل شما معتبر شناخته نشود اگر پزشک شما اعلام کند که رانندگی شما بلامانع است، بیمه گر شما نمی تواند بیمه شما را معتبر نشناسد.
اگر حین رانندگی به شما حمله آنژین دست دهد، باید رانندگی را متوقف کنید. زمانی که آثار و علائم بیماری شما کنترل شد، می توانید رانندگی خود را از سر بگیرید.
رفتن به مسافرت و مرخصی
رفتن به مسافرت و مرخصی، بسیار لازم و توصیه می شود.
برنامه مسافرت خود را با دقت تنظیم کنید و برای هر کار به اندازه کافی وقت تعیین کنید. برای تمام مدت مسافرت خود دارو و قرص های لازم را بر دارید و مقداری از آنها را نیز در کیف دستی مسافرت خود قرار دهید. از عجله و هول هولکی کار کردن بپرهیزید و چمدان و کیف دستی های سنگین را اصلاً جابجا نکنید.
مسافرت هوایی برای شما چندان نباید مشکل باشد. چنانچه شما نتوانید حداقل صد متر روی زمین صاف، تند تند و بدون داشتن آنژین و نفس زدن بیجا راه روید بهتر است قبل از آنکه تصمیم به پرواز بگیرید موضوع را با پزشک خود مشورت نمائید. به سالن فرودگاه که وارد شدید، در گوشه ای بنشینید و کاملاً استراحت کنید تا اینکه حداقل مادام که به دروازه کنترل مسافرین می رسید احتمال حمله آنژین نداشته باشید. اگر تصور می کنید که آنژین شما با گرفتاریها و شلوغ پلوغی که معمولاً در فرودگاه ها هست ظاهر می شود، از نماینده هواپیما یا سایر ماموران در خواست کنید برای شما کمک های اضافی از قبیل زودتر فرستادن شما به درون هواپیما یا از صندلی های چرخدار ترتیب دهند.
حتماً باید در مرخصی خود از رفتن به محل هایی که ارتفاع آنها از سطح دریا بسیار بالاتر است خودداری نمائید. بویژه اگر آنژین شما به دلیلی ظاهر شده یا اینکه شما به تنگی نفس دچار شده اید.
تغییراتی که لازم است شما آنها را به پزشک خود اطلاع دهید.
– اگر حمله های آنژین شما دفعات ظاهر شدنش زیادتر و یا آن که حملات، شدتش زیادتر گردد. اگر هنگامی که شما در استراحتید آنژین ظاهر شود، این بسیار مهم است.
– و اگر قرص های ((گلیسریل ترای نیترات)) شما به نظر رسد تاثیر خود را از دست داده اند.
