حمله ی قلبی و درمان آن
حمله ی قلبی، مرگ ماهیچه ی قلب در اثر قطع جریان خون آن، به علت انسدادی مثل لخته ی خون در سرخرگ های کرونری قلب است . حمله قلبی یک بیماری تهدید کننده است ولی با درمان فوری پزشکی و تغییر در شیوه ی زندگی، بسیاری از قربانیان حمله ی قلبی به زندگی سالم و طولانی باز می گردند.
حمله ی قلبی اغلب با درد یا فشار ملایم در قفسه ی سینه احساس و گاهی با سوءهاضمه اشتباه می شود. درد در حمله قلبی با شدت گرفتن، شبیه به آنژین صدری ولی شدیدتر و طولانی تر می شود .ممکن است در حمله قلبی، درد با عرق کردن ، تپش قلب، تنگی نفس، استفراغ، یا زمین خوردن همراه باشد. درد حمله قلبی به طور معمول در وسط ناحیه ی سینه احساس می شود و ممکن است به پشت ، گردن و آرواره ، یا دست چپ هم گسترش یابد.
آسیب دیدگی قلب در حمله قلبی ممکن است به نارسایی قلبی (کاهش توانایی در تلمبه کردن خون) منجر شود. در موارد شدید حمله قلبی، قلب و تنفس بیمار متوقف می شود. وقتی چنین چیزی روی می دهد، احیای قلبی _ریوی (CPR) کمک اولیه ی لازم برای آن است.
تنفس دهان به دهان و ماساژ قلبی برای حفظ اکسیژن رسانی به قلب پس از حمله قلبی تا رسیدن کمک پزشکی لازم است .این کار توسط افراد آموزش دیده بهتر انجام می شود.
درمان حمله قلبی
دادن آسپیرین به بیمار هوشیار گرفتار حمله ی قلبی می تواند جریان خون را بهتر کرده ودرد را تسکین دهد. امدادگران پزشکی با دارو یا دستگاه شوک قلبی آهنگ تپش قلب را منظم می کنند. این کار با دادن اکسیژن و مسکن های قوی مثل مرفین بعد از حمله قلبی ادامه پیدا می کند. در برخی موارد، ممکن است پس از حمله قلبی، دادن داروهایی برای حل کردن لخته ی خون وانجام عمل جراحی برای ترمیم ماهیچه ی آسیب دیده ی قلب وبهبود گردش خون آن ضروری شود. بعد از بهبود از حمله ی قلبی، بیمار باید برنامه ی باز سازی خود، شامل رژیم غذایی مناسب و ورزش ، را در پیش گیرد.