خانه / انواع بيماريهاي قلبي / نارسايي قلبي / نارسایی قلبی (حاد و مزمن)

نارسایی قلبی (حاد و مزمن)

نارسایی قلبی در انگلیس، حداقل در ۱% افراد دیده می شود و از هر ۲۰ مورد پذیرش بیمارستانی یک نفر مبتلا به نارسایی قلبی هستند و از بسیاری از سرطان ها کشنده تر است ولی باید دانست که نارسایی قلبی را می توان درمان کرد. با فرسوده شدن عضله قلب در اثر افزایش سن یا به دنبال آسیب دیدگی این عضله به علل دیگر، عمل پمپاژ قلبی به خوبی صورت نمی گیرد و در نتیجه انرژی فرد کاهش می یابد و زودتر از قبل خسته می شود و به سرعت بیشتری دچار تنگی نفس می شود.

نارسایی حاد قلبی

در نارسایی قلبی ممکن است مچ پاها متورم شوند و تنگی نفس در هنگام دراز کشیدن بروز نماید. این نشانه های نارسایی قلبی به تدریج ایجاد می شوند و معمولاً به مدت طولانی مورد توجه قرار نمی گیرند. با گذشت زمان مایع در ریه ها و ساق پاها تجمع می یابد. نارسایی حاد قلبی به طور ناگهانی و اغلب به دنبال سکته قلبی شدید روی می دهد. اغلب فقط سمت چپ قلب مبتلا به نارسایی حاد می شود. در نارسایی حاد قلبی، خونی که باید از ریه ها به قلب برود به خوبی انتقال نمی یابد و در نتیجه، در رگ هایی که خون را به قلب می رسانند تجمع پیدا می کند و به دنبال آن فشار برگشتی ایجاد شده در رگ های مزبور موجب تجمع مایع در ریه ها می شود و تورم (خیز یا اِدِم) ریوی به وجود می آید که در صورت عدم درمان سریع نارسایی حاد قلبی منجر به مرگ بیمار خواهد شد. نارسایی حاد قلبی معمولاً به وضعیتی گفته می شود که در آن فردی که قبلاً به طور کامل بدون علامت بوده، به دنبال نارسایی حاد قلبی ، مانند انفارکتوسقلبی یا پاره شدن یک دریچه قلبی دچار علایمی مانند تنگی نفس شدید، خس خس سینه، سرفه توأم با خلط صورتی کف آلود و تعریق و رنگ پریدگی می شود.

نارسایی مزمن قلبی

در نارسایی مزمن قلبی ، نشانه های بیماری در دراز مدت ایجاد می شوند و اغلب سابقه بیماری قلبی یا پرفشاری دایمی خون وجود دارد. نارسایی قلب راست، از عوارض شایع بیماری مزمن ریه (به ویژه بیماری انسدادی مزمن ریه) است. سایر علل نارسایی مزمن قلبی عبارتند از: کاردیومیوپاتی اتساعی، بیماری های دریچه ای قلب، کم خونی، چاقی شدید، پرکاری تیروئید و دیابت.

علائم نارسایی مزمن قلبی

علایم نارسایی مزمن قلبی به تدریج تظاهر می یابند و ممکن است شامل خستگی، تنگی نفس هنگام فعالیت یا در وضعیت خوابیده، بی اشتهایی، تهوع، گیجی و تورم پا و مچ پا باشند. بیمار مبتلا به نارسایی مزمن قلبی و اختلال عملکرد عضله قلبی به هر علت، ممکن است به مدت طولانی در مرحله جبران شده باشد و فقط پس از یک حمله حاد مانند بی نظمی قلب، یا عفونت دچار نارسایی قلبی شود. نارسایی مزمن قلبی ، اغلب در بالای ۶۵ سالگی روی می دهد و در ۸۰% موارد ناشی از بیماری عروق کرونر است. در نارسایی قلبی سیستولیک، قلب قادر نیست با قدرت کافی منقبض شود و خون را به رگ های محیطی پمپ کند. این وضعیت، اختلال اولیه کاردیومیوپاتی (بیماری عضله قلب) با علت ناشناخته را تشکیل می دهد. در نارسایی قلبی دیاستولیک، عضله قلب به طور غیر طبیعی شل می شود و در نتیجه مقدار پر شدن بطن کاهش می یابد. این اختلال با بعضی بیماری های قلبی مانند کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، آمیلوییدوز قلبی و سارکوییدوز همراه است. در نارسایی قلبی توأم با برون ده قلبی بالا، که در کم خونی شدید یا پرکاری تیرویید روی می دهد، قلب قادر نیست نیازهای متابولیکی بافت های محیطی را که به طور غیر طبیعی افزایش یافته اند برآورده سازد. در نارسایی قلبی توأم با برون ده قلبی پایین، برون ده قلب در زمان استراحت و نیز در زمان افزایش نیاز متابولیک ناکافی است.

علل نارسایی قلبی

علل شایع نارسایی قلبی عبارتند از: آنژین صدری، حمله قلبی، فشاری خون بالا، آسیب دیدگی دریچه قلب، مصرف زیاد الکل و بیماری های ارثی قلب مانند بیماری عضله قلب (کاردیومیوپاتی). معمولاً تجمع مایع در ریه ها در اثر نارسایی قلب چپ به سرعت منجر به نارسایی قلب راست می شود و ترکیب دو نارسایی مزبور را نارسایی احتقانی قلب (congestive heart failure; CHF) می نامند که شایع ترین نوع نارسایی قلبی مزمن است. از علل ایجاد نارسایی احتقانی قلب و بیماری عضله قلب (کاردیومیوپاتی) می توان از آنوریسم بطن چپ، تنگی دریچه آئورت، نارسایی دریچه میترال، نارسایی دریچه آئورت، مصرف کوکائین، دوکسوربیسین، کمبود تیامین، دیابت، پرکاری تیروئید، آمیلوییدوز، هموکروماتوز و التهاب ویروسی عضله قلب نام برد.

یکی از علایم اصلی نارسایی قلبی بطن چپ، تنگی نفس است که در ارتباط با افزایش فشار سیاهرگی ریه ها ایجاد می شود. تنگی نفس اغلب در وضعیت خوابیده تشدید می شود. تنگی نفس حمله ای شبانه در نارسایی قلبی ، چند ساعت پس از شروع خواب شب آغاز می شود. بسیاری از بیماران مبتلا به نارسایی قلبی دچار خیز (تورم) محیطی می شوند که معمولاً اندام های تحتانی را فرا می گیرد و به طور شایع در طول روز بدتر می شود و طی شب، در اثر بالاتر قرار گرفتن ساق ها کاهش می یابد. در نارسایی قلبی شدید و طولانی، ران ها و شکم نیز متورم می شوند.

تشخیص نارسایی قلبی

برای تشخیص نارسایی قلبی، انجام رادیوگرافی قفسه سینه به منظور تشخیص بزرگ شدن قلب الکتروکاردیوگرافی (ECG) برای تشخیص وجود عملکرد غیر طبیعی قلب لازم است. مهم تر از همه، اکوکاردیوگرافی است که نوع خاصی از سونوگرافی است که نشان می دهد قلب و دریچه های آن در نارسایی قلبی چگونه کار می کنند. علاوه بر این، انجام آزمایش های خونی و اندازه گیری فشار خون برای تشخیص نارسایی قلبی ضرورت دارند.

درمان نارسایی قلبی

برای درمان نارسایی قلبی، اقدامات زیر ضرورت دارند:

– نکشیدن سیگار برای درمان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

– انجام ورزش منظم در درمان نارسایی قلبی بسیار موثر می باشد .

– رعایت رژیم غذایی کم چربی و کم کالری برای درمان نارسایی قلبی

– خوردن ماهی، حداقل یک بار در هفته برای رژیم غذایی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

– خوردن مقدار زیاد میوه و سبزیجات و سیر برای درمان نارسایی قلبی.

– درمان علل احتمالی نارسایی قلبی ، مانند پرفشاری خون یا سکته قلبی

– مصرف داروهای مُدّر و داروهای بازدارنده ACE، با تجویز پزشک در درمان نارسایی قلبی.

– درمان نارسایی قلبی با مصرف بعضی از داروهای مسدود کننده بتا و داروهای جدید ضد گیرنده های آنژیوتانسین II، با تجویز پزشک.

– محدود کردن مصرف مایعات و محدود کردن مصرف نمک به حدود ۲ گرم در روز برای درمان نارسایی قلبی.

– کاهش وزن در افراد چاق مبتلا به نارسایی قلبی.

نکته: نارسایی قلبی حاد، یک فوریت پزشکی است و باید بیمار را فوراً برای درمان به بیمارستان رساند.

برای مطالعه ” درمان نارسایی قلبی وریدی ” کلیک کنید .

منبع : راهنمای پزشکی خانواده – سکته قلبی و انواع بیماریهای قلب و عروق