درمان تنگی دریچه آئورت

در تنگی دریچه آئورت ، مقدار عبور خون از راه این دریچه، از بطن چپ به داخل سرخرگ آئورت که اصلی ترین سرخرگ بدن است کاهش پیدا می کند و در نتیجه قلب مجبور می شود برای پمپ خون به بدن سخت تر کار کند. تنگی دریچه آئورت در مردان شایع تر است و ممکن است بیماری تنگی دریچه آئورت به طور مادرزادی دیده شود ولی در افراد مسن تر بیشتر روی می دهد.

علل تنگی دریچه آئورت

تنگی دریچه آئورت در زمان گذشته بیشتر به دلیل روماتیسمی ایجاد می شد و این حالت معمولاً با تنگی دریچه ی میترال همراه بود. شایعترین علت تنگی دریچه آئورت در بزرگسالان، تنگی استحاله ای یا تنگی ناشی از رسوب کلسیم بر روی دریچه به دلیل افزایش سن است. دو لَتی بودن مادرزادی دریچه ی آئورت می تواند موجب تنگی دریچه آئورت شود. به طور معمول تنگی دریچه آئورت ناشی از کلسیفیه شدن دریچه دولَتی در دهه چهارم یا پنجم زندگی و تنگی دریچه آئورت ناشی از کلسیفیه شدن دریچه ی طبیعی در دهه هفتم یا هشتم زندگی روی می دهد. با کاهش کلسترول به وسیله ی داروهای گروه استاتین ممکن است بتوان سیر تنگی دریچه آئورت ناشی از کلسیفیکاسیون را محدود نمود. تقریباً ۲% افراد بالای ۶۵ سال، ۳% افراد بالای ۷۵ سال و ۴% افراد بالای ۸۵ سال مبتلا به تنگی دریچه آئورت هستند و بیماری تنگی دریچه آئورت از مواردی است که موجب عوارض و مرگ و میر می شود.

علائم تنگی دریچه آئورت

چنان چه تنگی دریچه آئورت علامت دار باشد موجب گیجی، تنگی نفس هنگام فعالیت، سنکوپ، تپش قلب، آنژین صدری و نارسایی احتقانی قلب می شود. هر چه نشانه ها بیشتر باشند، پیش آگهی بیمار مبتلا به تنگی دریچه آئورت بدتر است. نارسایی احتقانی قلب با احساس خستگی، تنگی نفس و تجمع مایع در ساق ها همراه است.

عوارض تنگی دریچه آئورت

بروز نارسایی احتقانی قلب در بیماران مبتلا به تنگی دریچه آئورت نشانه بد بودن پیش آگهی است و در صورت عدم تعویض دریچه، احتمال مرگ در این موارد، ۵۰% طی ۲ سال است. چنان چه سنکوپ، همراه با نارسایی قلب روی دهد خطر مرگ افزایش می یابد. در صورت عدم تعویض دریچه احتمال مرگ در موارد بروز سنکوپ، ۵۰% طی ۳ سال است. معلوم نیست به چه دلیل تنگی دریچه آئورت موجب سنکوپ می شود. یک تئوری رایج در این مورد آن است که تنگی دریچه آئورت شدید موجب ثابت ماندن برون ده قلبی می شود و در هنگام ورزش یا فعالیت بدنی، مقاومت عروق محیطی با اتساع عضلات اسکلتی کاهش می یابد تا عضلات به منظور انجام کار بیشتر، خون بیشتری دریافت نمایند. این کاهش مقاومت عروق محیطی به طور به وسیله افزایش برون ده قلب جبران می شود ولی چون بیماران مبتلا به تنگی دریچه آئورت نمی توانند برون ده قلبی خود را افزایش دهند فشار خون افت می کند و بیمار دچار تنگی دریچه آئورت به دلیل کاهش انتقال خون به مغز دچار سنکوپ می شود. فرضیه های دیگری نیز برای علت بروز سنکوپ در تنگی دریچه ی آئورت ذکر شده است. ب

روز آنژین صدری، در کنار نارسایی قلبی نیز احتمال مرگ را افزایش می دهد. در صورت عدم تعویض دریچه آئورت ، احتمال مرگ در صورت ایجاد سنکوپ، ۵۰% طی ۵ سال است. آنژین صدری در تنگی دریچه آئورت ، ثانویه به بزرگ شدن بطن چپ ناشی از افزایش فشار مداوم لازم برای فایق آمدن بر گرادیان فشار ایجاد شده در اثر تنگی دریچه آئورت است. در تنگی دریچه آئورت ،هنگامی که عضله قلب (میوکارد) بطن چپ ضخیم تر می شود، سرخرگ های رساننده خون به عضله به طور قابل ملاحظه طویل تر یا بزرگتر نمی شوند و در نتیجه ممکن است عضله قلب دچار کم خونی (ایسکمی) شود. در ابتدا ممکن است ایسکمی طی ورزش و فعالیت بدنی آشکار شود. در این مرحله، تست ورزش ممکن است احتمال وجود ایسکمی را مطرح نماید. با پیشرفت بیماری تنگی دریچه آئورت ، عضله قلب در زمان استراحت نیز به خون بیشتری نیاز پیدا می کند و در این مرحله، علایم ایسکمی ناحیه زیر آندوکارد (پوشش داخلی حفرات قلب) در نوار قلبی (ECG) دیده می شوند.

تشخیص تنگی دریچه آئورت

بیماری تنگی دریچه آئورت به وسیله ی سمع قلب، گرفتن نوار قلبی، کاتتریزاسیون قلب (به منظور اندازه گیری مستقیم فشار دو طرف دریچه ی آئورت)، اکوکاردیوگرافی (سونوگرافی قلب) تشخیص داده می شود.

درمان تنگی دریچه آئورت

درمان تنگی دریچه آئورت در اکثر افراد بزرگسال مبتلا به تنگی علامت دار دریچه آئورت عبارت است از قرار دادن دریچه ی مصنوعی که با استفاده از درمان جراحی انجام می شود. درمان تنگی دریچه آئورت با بالون والوولوپلاستی آئورت روشی است که از راه پوست انجام می شود و طی این درمان تنگی دریچه آئورت یک کاتتر (میله مخصوص) دارای بادکنک در داخل دریچه آئورت قرار داده می شود و بادکردن بادکنک، قسمت های به هم چسبیده و کلسیفیه دریچه را از هم جدا می کند. این عمل درمانی در بیماران جوان مبتلا به تنگی دریچه آئورت مادرزادی غیر کلسیفیه دریچه بهترین نتیجه را به همراه دارد و به ندرت در بیماران بزرگسال مبتلا به تنگی کلسیفیه دریچه آئورت انجام می شود زیرا در این بیماران احتمال بروز تنگی دریچه آئورت دوباره زیاد است. (حدود ۳۰% در ۶ ماه).

نکته: افراد مبتلا به تنگی دریچه ی آئورت با هر علت، در خطر ابتلا به عفونت دریچه یعنی آندوکاردیت عفونی هستند و به منظور کاهش دادن خطر بروز عوارض جدی باید قبل از انجام دستکاری های دندانپزشکی یا بعضی درمان های طبی و نیز پیش از انجام درمان جراحی تنگی دریچه آئورت برای پیشگیری آنتی بیوتیکی استفاده کنند. از جمله این موارد باید از کشیدن دندان، پرکردن دندان، جراحی لثه، ایمپلنت دندان، درمان واریس های مری، گشاد کردن تنگی های مری، جراحی دستگاه گوارش در مواردی که مخاط روده آسیب می بیند، جراحی پروستات، گشاد کردن پیشابراه و سیستوسکوپی نام برد. معمولاً آندوسکوپی معده و کولونوسکوپی با یا بدون نمونه برداری نیاز به پیشگیری آنتی بیوتیکی مزبور ندارند.

در نوزدان و کودکان مبتلا به تنگی دریچه آئورت نیز درمان با بالون والوولوپلاستی می تواند مؤثر واقع شود. به منظور کنترل نشانه های بیماری تنگی دریچه آئورت می توان از درمان دارویی استفاده کرد.

برای مطالعه ” درمان بدون جراحی تنگی دریچه آئورت ” کلیک کنید .

منبع : کتاب بیماری های قلبی