نکاتی برای خانواده و دوستان
- مقدمه
- کمک در پایش علائم
- کمک در توصیههای رژیم غذایی
- کمک در فعالیت و ورزش
- سایر روشهای کمکی در برنامه درمانی
- آموزش رفتارهای خود مراقبتی مناسب
- کمک در فعالیتهای روزانه
- حمایت روحی و اجتماعی
- سایر روشهای ایجاد حمایت و پشتیبانی
- مراقبت برای مراقبان
مقدمه
بیشتر افراد در تنهایی زندگی نمیکنند و قویاً متأثر از افراد اطراف خود میباشند. بنابراین اعضای خانواده و دوستان میتوانند نقش مهمی را در حمایت یک بیمار نارسایی قلبی داشته باشند و به او در زندگی کردن به خوبی با وجود این بیماری کمک نمایند.
این فصل برای خانواده و دوستان بیماران با نارسایی قلبی پیشرفته یا شدید که نیاز به کمک برای فعالیتهای روزانه خود دارند نگاشته شده است.
بیشتر بیماران با نارسایی قلبی تحت نظارت پزشک متخصص نارسایی قلبی از یک زندگی فعال طبیعی برخوردار میشوند و بیماری آنها شدیدتر نمیشود و یا سبب ایجاد ناتوانی در آنها نمیشود. بطور کلی، شما میتوانید با یادگیری و آموزش مناسب در مورد نارسایی قلبی و طرح درمانی بیمار بهترین حمایت و پشتیبانی را ارائه دهید. افراد خانواده و دوستان بخصوص میتوانند در نظارت در مورد تغییرات علایم و کمک لازم برای پایبندی به رژیم کم سدیم و افزایش فعالیت فیزیکی و تحرک بیمار مفید باشند. ولی با توجه به آن که هر شخص منحصر به فرد میباشد و اهداف، نیازها و تواناییهای متفاوتی نسبت به دیگران دارد، ارتباط در مورد این که شما چگونه میتوانید بهترین حمایت را در مورد بیمار خاص خود داشته باشید، از اهمیت بسزایی برخوردار است.
این فصل بروی کارهای مخصوص که اعضای خانواده یا دوستان میتوانند برای کمک به یک شخص با نارسایی قلبی انجام دهند، تمرکز خواهد نمود. مطالعه سایر فصلها نیز به شما به عنوان حمایتگر بیمار نارسایی قلبی در جهت آموزش و یادگیری بیشتر کمککننده خواهد بود. در این فصل اطلاعاتی در مورد چگونگی کمک به بیماران نارسایی قلبی پیشرفته و شدید توسط دوستان و اعضای خانواده داده خواهد شد:
- تشخیص بروز تغییرات در علایم
- پیروی از رژیم کم سدیم
- داشتن فعالیت و تحرک بیشتر
- مستقل ولی ایمن بودن (داشتن استقلال در کارها همراه با امنیت لازم)
کمک در پایش علائم
پایش علایم و تعیین این که آیا در حال بدتر شدن هستند از اهمیت ویژهای برخوردار است. توجه به تغییر علایم بهصورت زودرس و انجام اقدامات مناسب برای کنترل آنها میتواند از اورژانسی شدن مشکل که شاید نیاز به بستری در بیمارستان باشد، جلوگیری نماید. در برخی موارد درک تشخیص تغییر در علایم برای مبتلایان به نارسایی قلبی دشوار میباشد.
بنابراین خانواده یا دوستان میتوانند به همراه بیمار در پایش علایم کمک نمایند.
افراد خانواده یا دوستان از روشهای زیر میتوانند به یک شخص مبتلا به نارسایی قلبی در کنترل علایم کمک نمایند:
- هرگونه تغییر در علایم یا شرایط را که متوجه شدهاید حتی اگر کم باشند به بیمار گوشزد نمايید. به طور مثال چنانچه شما متوجه افزایش تنگی نفس، ورم قوزک پاها شدید به بیمار بگویید و پزشک را نیز در جریان بگذارید.
- به بیمار کمک نمایید که بهصورت روزانه وزن خود را اندازهگیری نموده و ثبت نماید.
تغییرات وزن در بیمار نارسایی قلبی میتواند اطلاعات مهمی در مورد احتباس مایعات که برای سلامتی مضر است به پزشک بدهد. بهطور مثال چنانچه وزن بیمار در طی یک هفته بیشتر از دو کیلوگرم افزایش یابد، ممکن است مایعات اضافی در حال تجمع در بدن بیمار باشد. در این صورت شما یا بیمار باید پزشک را در جریان بگذارید تا تجمع مایعات سریعاً قبل از اینکه تشدید شده و حال بیمار بدتر شود، درمان شود.
- تعداد بالشهایی که بیمار برای رهایی از تنگی نفس و خواب راحت در طول استراحت استفاده مینماید را مد نظر داشته باشید. درصورتی که بیمار نارسایی قلبی نیاز به بالشهای بیشتری داشته باشد، اطلاع این مسئله به گروه پزشکی اهمیت خاصی دارد.
- در صورت بروز عفونت تنفسی یا انفلوانزا، به بیمار در درمان این سریع عوارض کمک نمایید. در صورت ابتلای بیمار به عفونت تنفسی، تعیین دقیق این که نارسایی قلبی تشدید شده یا علایم فقط مربوط به ابتلا به ویروس و میکروب است دشوار خواهد. بطور کلی در چنین شرایطی باید بیمار توسط پزشک ویزیت شود.
- استفاده از داروهای ضداحتقان (موجود در داروهای سرماخوردگی) باید با احتیاط صورت گیرد. قبل از مصرف هرگونه داروی بدون نسخه جهت رفع احتقان یا علایم انفلوانزا یا عفونت تنفسی، دارو را با پزشک کنترل نمایید.
- برای برطرف کردن درد و تب استفاده از استامینوفن ارجحیت دارد و استفاده از داروهایی مانند آسپرین و بروفن و… توصیه نمیشود. (مراجعه به فصل 4 جهت اطلاعات بیشتر)