انواع کلسترول خون
HDL ( لیپوپروتئین با چگالی بالا)
باعث می شود تا کلسترول از جدار داخلی شریان ها جدا شود و به همین دلیل به آن کلسترول خوب هم گفته می شود. سطح این نوع چربی، با بروز بیماری های قلبی عروقی رابطه عکس دارد و با افزایش آن در خون، خطر بروز این بیماری ها کاهش می یابد.
تحقیقات نشان داده اند که یک واحد افزایش HDL می تواند بروز بیماری های قلبی عروقی را ۲ تا ۳ درصد کاهش دهد .
ورزش و کم کردن وزن، باعث افزایش سطح HDL می شود و عواملی مانند چاقی، کم تحرکی، مصرف سیگار، افزایش تری گلیسیرید خون باعث کاهش سطح این چربی می شود.
LDL (لیپوپروتئین با چگالی پایین )
وقتی سطح LDL سرم بالا می رود، در واقع میزان کلسترول خون نسبت به کلستر ول مورد نیاز بدن بالاست . در این شرایط خطر بیماری های قلبی عروقی افزایش می یابد. پژوهش ها نشان می دهد که با کاهش یک واحد سطح LDL خطر بروز بیماری های قلبی عروقی ۱ تا ۲ درصد کمتر می شود .
بخشی از LDL خون اکسیده شده و در جدار شریان ها قرار می گیرد و همین مساله منجر به شروع اولین مرحله ایجاد آترو اسکلروز (سخت شدن و تنگ شدن جدار شریان ها) می شود . به همین دلیل به LDL کلسترول بد نیز گفته می شود.
جلوگیری از افزایش کلسترول بد در چربی خون
رژیم غذایی حاوی اسیدهای چرب اشباع و کلسترول بالا موجب افزایش سطح LDL می گردد . برای جلوگیری از افزایش چربی های خون، رژیم غذایی مناسب همراه با فعالیت بدنی کافی توصیه می شود.
مشخصه این رژیم غذایی، کاهش چربی دریافتی، به ویژه کاهش سهم چربی های اشباع و افزایش چربی های غیراشباع و نیز کاهش سهم اسیدهای چرب ترانس است . به علاوه، تعادل در دریافت چربی رژیم غذایی نقش مهمی در حفظ سلامتی افراد دارد . در یک رژیم غذایی سالم توصیه می شود که ۱۵ تا ۳۰ درصد از کل انرژی دریافتی روزانه از چربی ها تأمین شود.